Hieronymus, Michaea, Caput 6
1 | audite quae Dominus loquitur surge contende iudicio adversum montes et audiant colles vocem tuam |
2 | audiant montes iudicium Domini et fortia fundamenta terrae quia iudicium Domini cum populo suo et cum Israhel diiudicabitur |
3 | populus meus quid feci tibi et quid molestus fui tibi responde mihi |
4 | quia eduxi te de terra Aegypti et de domo servientium liberavi te et misi ante faciem tuam Mosen et Aaron et Mariam |
5 | populus meus memento quaeso quid cogitaverit Balac rex Moab et quid responderit ei Balaam filius Beor de Setthim usque ad Galgalam ut cognosceret iustitias Domini |
6 | quid dignum offeram Domino curvem genu Deo excelso numquid offeram ei holocaustomata et vitulos anniculos |
7 | numquid placari potest Dominus in milibus arietum aut in multis milibus hircorum pinguium numquid dabo primogenitum meum pro scelere meo fructum ventris mei pro peccato animae meae |
8 | indicabo tibi o homo quid sit bonum et quid Dominus quaerat a te utique facere iudicium et diligere misericordiam et sollicitum ambulare cum Deo tuo |
9 | vox Domini ad civitatem clamat et salus erit timentibus nomen tuum audite tribus et quis adprobabit illud |
10 | adhuc ignis in domo impii thesauri iniquitatis et mensura minor irae plena |
11 | numquid iustificabo stateram impiam et saccelli pondera dolosa |
12 | in quibus divites eius repleti sunt iniquitate et habitantes in ea loquebantur mendacium et lingua eorum fraudulenta in ore eorum |
13 | et ego ergo coepi percutere te perditione super peccatis tuis |
14 | tu comedes et non saturaberis et humiliatio tua in medio tui et adprehendes et non salvabis et quos salvaveris in gladium dabo |
15 | tu seminabis et non metes tu calcabis olivam et non ungueris oleo et mustum et non bibes vinum |
16 | et custodisti praecepta Omri et omne opus domus Achab et ambulasti in voluntatibus eorum ut darem te in perditionem et habitantes in ea in sibilum et obprobrium populi mei portabitis |