Hieronymus, Isaias, Caput 17
| 1 | onus Damasci ecce Damascus desinet esse civitas et erit sicut acervus lapidum in ruina |
| 2 | derelictae civitates Aroer gregibus erunt et requiescent ibi et non erit qui exterreat |
| 3 | et cessabit adiutorium ab Ephraim et regnum a Damasco et reliquiae Syriae sicut gloria filiorum Israhel erunt dicit Dominus exercituum |
| 4 | et erit in die illa adtenuabitur gloria Iacob et pingue carnis eius marcescet |
| 5 | et erit sicut congregans in messe quod restiterit et brachium eius spicas leget et erit sicut quaerens spicas in valle Rafaim |
| 6 | et relinquetur in eo sicut racemus et sicut excussio oleae duarum aut trium olivarum in summitate rami sive quattuor aut quinque in cacuminibus eius fructus eius dicit Dominus Deus Israhel |
| 7 | in die illa inclinabitur homo ad factorem suum et oculi eius ad Sanctum Israhel respicient |
| 8 | et non inclinabitur ad altaria quae fecerunt manus eius et quae operati sunt digiti eius non respiciet lucos et delubra |
| 9 | in die illa erunt civitates fortitudinis eius derelictae sicut aratra et segetes quae derelictae sunt a facie filiorum Israhel et erit deserta |
| 10 | quia oblita es Dei salvatoris tui et Fortis adiutoris tui non es recordata propterea plantabis plantationem fidelem et germen alienum seminabis |
| 11 | in die plantationis tuae labrusca et mane semen tuum florebit ablata est messis in die hereditatis et dolebit graviter |
| 12 | vae multitudo populorum multorum ut multitudo maris sonantis et tumultus turbarum sicut sonitus aquarum multarum |
| 13 | sonabunt populi sicut sonitus aquarum inundantium et increpabit eum et fugiet procul et rapietur sicut pulvis montium a facie venti et sicut turbo coram tempestate |
| 14 | in tempore vespere et ecce turbatio in matutino et non subsistet haec est pars eorum qui vastaverunt nos et sors diripientium nos |