Hieronymus, Proverbia, Caput 7
1 | fili mi custodi sermones meos et praecepta mea reconde tibi |
2 | serva mandata mea et vives et legem meam quasi pupillam oculi tui |
3 | liga eam in digitis tuis scribe illam in tabulis cordis tui |
4 | dic sapientiae soror mea es et prudentiam voca amicam tuam |
5 | ut custodiat te a muliere extranea et ab aliena quae verba sua dulcia facit |
6 | de fenestra enim domus meae per cancellos prospexi |
7 | et video parvulos considero vecordem iuvenem |
8 | qui transit in platea iuxta angulum et propter viam domus illius graditur |
9 | in obscuro advesperascente die in noctis tenebris et caligine |
10 | et ecce mulier occurrit illi ornatu meretricio praeparata ad capiendas animas garrula et vaga |
11 | quietis inpatiens nec valens in domo consistere pedibus suis |
12 | nunc foris nunc in plateis nunc iuxta angulos insidians |
13 | adprehensumque deosculatur iuvenem et procaci vultu blanditur dicens |
14 | victimas pro salute debui hodie reddidi vota mea |
15 | idcirco egressa sum in occursum tuum desiderans te videre et repperi |
16 | intexui funibus lectum meum stravi tapetibus pictis ex Aegypto |
17 | aspersi cubile meum murra et aloe et cinnamomo |
18 | veni inebriemur uberibus donec inlucescat dies et fruamur cupitis amplexibus |
19 | non est enim vir in domo sua abiit via longissima |
20 | sacculum pecuniae secum tulit in die plenae lunae reversurus est domum suam |
21 | inretivit eum multis sermonibus et blanditiis labiorum protraxit illum |
22 | statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam et quasi agnus lasciviens et ignorans quod ad vincula stultus trahatur |
23 | donec transfigat sagitta iecur eius velut si avis festinet ad laqueum et nescit quia de periculo animae illius agitur |
24 | nunc ergo fili audi me et adtende verba oris mei |
25 | ne abstrahatur in viis illius mens tua neque decipiaris semitis eius |
26 | multos enim vulneratos deiecit et fortissimi quique interfecti sunt ab ea |
27 | viae inferi domus eius penetrantes interiora mortis |