Hieronymus, Regum II, Caput 4
| 1 | mulier autem quaedam de uxoribus prophetarum clamabat ad Heliseum dicens servus tuus vir meus mortuus est et tu nosti quia servus tuus fuit timens Dominum et ecce creditor venit ut tollat duos filios meos ad serviendum sibi |
| 2 | cui dixit Heliseus quid vis ut faciam tibi dic mihi quid habes in domo tua at illa respondit non habeo ancilla tua quicquam in domo mea nisi parum olei quo unguear |
| 3 | cui ait vade pete mutuo ab omnibus vicinis tuis vasa vacua non pauca |
| 4 | et ingredere et claude ostium cum intrinsecus fueris tu et filii tui et mitte inde in omnia vasa haec et cum plena fuerint tolles |
| 5 | ivit itaque mulier et clusit ostium super se et super filios suos illi offerebant vasa et illa infundebat |
| 6 | cumque plena fuissent vasa dixit ad filium suum adfer mihi adhuc vas et ille respondit non habeo stetitque oleum |
| 7 | venit autem illa et indicavit homini Dei et ille vade inquit vende oleum et redde creditori tuo tu autem et filii tui vivite de reliquo |
| 8 | facta est autem quaedam dies et transiebat Heliseus per Sunam erat autem ibi mulier magna quae tenuit eum ut comederet panem cumque frequenter inde transiret devertebat ad eam ut comederet panem |
| 9 | quae dixit ad virum suum animadverto quod vir Dei sanctus est iste qui transit per nos frequenter |
| 10 | faciamus ergo cenaculum parvum et ponamus ei in eo lectulum et mensam et sellam et candelabrum ut cum venerit ad nos maneat ibi |
| 11 | facta est igitur dies quaedam et veniens devertit in cenaculum et requievit ibi |
| 12 | dixitque ad Giezi puerum suum voca Sunamitin istam qui cum vocasset eam et illa stetisset coram eo |
| 13 | dixit ad puerum loquere ad eam ecce sedule in omnibus ministrasti nobis quid vis ut faciam tibi numquid habes negotium et vis ut loquar regi sive principi militiae quae respondit in medio populi mei habito |
| 14 | et ait quid ergo vult ut faciam ei dixitque Giezi ne quaeras filium enim non habet et vir eius senex est |
| 15 | praecepit itaque ut vocaret eam quae cum vocata fuisset et stetisset ad ostium |
| 16 | dixit ad eam in tempore isto et in hac eadem hora si vita comes fuerit habebis in utero filium at illa respondit noli quaeso domine mi vir Dei noli mentiri ancillae tuae |
| 17 | et concepit mulier et peperit filium in tempore et in hora eadem quam dixerat Heliseus |
| 18 | crevit autem puer et cum esset quaedam dies et egressus isset ad patrem suum ad messores |
| 19 | ait patri suo caput meum caput meum at ille dixit puero tolle et duc eum ad matrem suam |
| 20 | qui cum tulisset et adduxisset eum ad matrem suam posuit eum illa super genua sua usque ad meridiem et mortuus est |
| 21 | ascendit autem et conlocavit eum super lectulum hominis Dei et clusit ostium et egressa |
| 22 | vocavit virum suum et ait mitte mecum obsecro unum de pueris et asinam ut excurram usque ad hominem Dei et revertar |
| 23 | qui ait illi quam ob causam vadis ad eum hodie non sunt kalendae neque sabbatum quae respondit vale |
| 24 | stravitque asinam et praecepit puero mina et propera ne mihi moram facias in eundo et hoc age quod praecipio tibi |
| 25 | profecta est igitur et venit ad virum Dei in montem Carmeli cumque vidisset eam vir Dei de contra ait ad Giezi puerum suum ecce Sunamitis illa |
| 26 | vade ergo in occursum eius et dic ei rectene agitur circa te et circa virum tuum et circa filium tuum quae respondit recte |
| 27 | cumque venisset ad virum Dei in monte adprehendit pedes eius et accessit Giezi ut amoveret eam et ait homo Dei dimitte illam anima enim eius in amaritudine est et Dominus celavit me et non indicavit mihi |
| 28 | quae dixit illi numquid petivi filium a domino meo numquid non dixi tibi ne inludas me |
| 29 | et ille ait ad Giezi accinge lumbos tuos et tolle baculum meum in manu tua et vade si occurrerit tibi homo non salutes eum et si salutaverit te quispiam non respondeas illi et pones baculum meum super faciem pueri |
| 30 | porro mater pueri ait vivit Dominus et vivit anima tua non dimittam te surrexit ergo et secutus est eam |
| 31 | Giezi autem praecesserat eos et posuerat baculum super faciem pueri et non erat vox neque sensus reversusque est in occursum eius et nuntiavit ei dicens non surrexit puer |
| 32 | ingressus est ergo Heliseus domum et ecce puer mortuus iacebat in lectulo eius |
| 33 | ingressusque clusit ostium super se et puerum et oravit ad Dominum |
| 34 | et ascendit et incubuit super puerum posuitque os suum super os eius et oculos suos super oculos eius et manus suas super manus eius et incurvavit se super eum et calefacta est caro pueri |
| 35 | at ille reversus deambulavit in domo semel huc et illuc et ascendit et incubuit super eum et oscitavit puer septies aperuitque oculos |
| 36 | et ille vocavit Giezi et dixit ei voca Sunamitin hanc quae vocata ingressa est ad eum qui ait tolle filium tuum |
| 37 | venit illa et corruit ad pedes eius et adoravit super terram tulitque filium suum et egressa est |
| 38 | et Heliseus reversus est in Galgala erat autem fames in terra et filii prophetarum habitabant coram eo dixitque uni de pueris suis pone ollam grandem et coque pulmentum filiis prophetarum |
| 39 | et egressus est unus in agrum ut colligeret herbas agrestes invenitque quasi vitem silvestrem et collegit ex ea colocyntidas agri et implevit pallium suum et reversus concidit in ollam pulmenti nesciebat enim quid esset |
| 40 | infuderunt ergo sociis ut comederent cumque gustassent de coctione exclamaverunt dicentes mors in olla vir Dei et non potuerunt comedere |
| 41 | at ille adferte inquit farinam et misit in ollam et ait infunde turbae et comedat et non fuit amplius quicquam amaritudinis in olla |
| 42 | vir autem quidam venit de Balsalisa deferens viro Dei panes primitiarum et viginti panes hordiacios et frumentum novum in pera sua at ille dixit da populo ut comedat |
| 43 | responditque ei minister eius quantum est hoc ut adponam coram centum viris rursum ille da ait populo ut comedat haec enim dicit Dominus comedent et supererit |
| 44 | posuit itaque coram eis qui comederunt et superfuit iuxta verbum Domini |