Hieronymus, Samuelis I, Caput 2
| 1 | exultavit cor meum in Domino exaltatum est cornu meum in Domino dilatatum est os meum super inimicos meos quia laetata sum in salutari tuo |
| 2 | non est sanctus ut est Dominus neque enim est alius extra te et non est fortis sicut Deus noster |
| 3 | nolite multiplicare loqui sublimia gloriantes recedant vetera de ore vestro quoniam Deus scientiarum Dominus est et ipsi praeparantur cogitationes |
| 4 | arcus fortium superatus est et infirmi accincti sunt robore |
| 5 | saturati prius pro pane se locaverunt et famelici saturati sunt donec sterilis peperit plurimos et quae multos habebat filios infirmata est |
| 6 | Dominus mortificat et vivificat deducit ad infernum et reducit |
| 7 | Dominus pauperem facit et ditat humiliat et sublevat |
| 8 | suscitat de pulvere egenum et de stercore elevat pauperem ut sedeat cum principibus et solium gloriae teneat Domini enim sunt cardines terrae et posuit super eos orbem |
| 9 | pedes sanctorum suorum servabit et impii in tenebris conticescent quia non in fortitudine roborabitur vir |
| 10 | Dominum formidabunt adversarii eius super ipsos in caelis tonabit Dominus iudicabit fines terrae et dabit imperium regi suo et sublimabit cornu christi sui |
| 11 | et abiit Helcana Ramatha in domum suam puer autem erat minister in conspectu Domini ante faciem Heli sacerdotis |
| 12 | porro filii Heli filii Belial nescientes Dominum |
| 13 | neque officium sacerdotum ad populum sed quicumque immolasset victimam veniebat puer sacerdotis dum coquerentur carnes et habebat fuscinulam tridentem in manu sua |
| 14 | et mittebat eam in lebetem vel in caldariam aut in ollam sive in caccabum et omne quod levabat fuscinula tollebat sacerdos sibi sic faciebant universo Israheli venientium in Silo |
| 15 | etiam antequam adolerent adipem veniebat puer sacerdotis et dicebat immolanti da mihi carnem ut coquam sacerdoti non enim accipiam a te carnem coctam sed crudam |
| 16 | dicebatque illi immolans incendatur primum iuxta morem hodie adeps et tolle tibi quantumcumque desiderat anima tua qui respondens aiebat ei nequaquam nunc enim dabis alioquin tollam vi |
| 17 | erat ergo peccatum puerorum grande nimis coram Domino quia detrahebant homines sacrificio Domini |
| 18 | Samuhel autem ministrabat ante faciem Domini puer accinctus ephod lineo |
| 19 | et tunicam parvam faciebat ei mater sua quam adferebat statutis diebus ascendens cum viro suo ut immolaret hostiam sollemnem |
| 20 | et benedixit Heli Helcanae et uxori eius dixitque reddat Dominus tibi semen de muliere hac pro fenore quod commodasti Domino et abierunt in locum suum |
| 21 | visitavit ergo Dominus Annam et concepit et peperit tres filios et duas filias et magnificatus est puer Samuhel apud Dominum |
| 22 | Heli autem erat senex valde et audivit omnia quae faciebant filii sui universo Israheli et quomodo dormiebant cum mulieribus quae observabant ad ostium tabernaculi |
| 23 | et dixit eis quare facitis res huiuscemodi quas ego audio res pessimas ab omni populo |
| 24 | nolite filii mi non enim est bona fama quam ego audio ut transgredi faciatis populum Domini |
| 25 | si peccaverit vir in virum placari ei potest Deus si autem in Domino peccaverit vir quis orabit pro eo et non audierunt vocem patris sui quia voluit Dominus occidere eos |
| 26 | puer autem Samuhel proficiebat atque crescebat et placebat tam Deo quam hominibus |
| 27 | venit autem vir Dei ad Heli et ait ad eum haec dicit Dominus numquid non aperte revelatus sum domui patris tui cum essent in Aegypto in domo Pharaonis |
| 28 | et elegi eum ex omnibus tribubus Israhel mihi in sacerdotem ut ascenderet altare meum et adoleret mihi incensum et portaret ephod coram me et dedi domui patris tui omnia de sacrificiis filiorum Israhel |
| 29 | quare calce abicitis victimam meam et munera mea quae praecepi ut offerrentur in templo et magis honorasti filios tuos quam me ut comederetis primitias omnis sacrificii Israhel populi mei |
| 30 | propterea ait Dominus Deus Israhel loquens locutus sum ut domus tua et domus patris tui ministraret in conspectu meo usque in sempiternum nunc autem dicit Dominus absit hoc a me sed quicumque glorificaverit me glorificabo eum qui autem contemnunt me erunt ignobiles |
| 31 | ecce dies veniunt et praecidam brachium tuum et brachium domus patris tui ut non sit senex in domo tua |
| 32 | et videbis aemulum tuum in templo in universis prosperis Israhel et non erit senex in domo tua omnibus diebus |
| 33 | verumtamen non auferam penitus virum ex te ab altari meo sed ut deficiant oculi tui et tabescat anima tua et pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit |
| 34 | hoc autem erit tibi signum quod venturum est duobus filiis tuis Ofni et Finees in die uno morientur ambo |
| 35 | et suscitabo mihi sacerdotem fidelem qui iuxta cor meum et animam meam faciat et aedificabo ei domum fidelem et ambulabit coram christo meo cunctis diebus |
| 36 | futurum est autem ut quicumque remanserit in domo tua veniat ut oretur pro eo et offerat nummum argenteum et tortam panis dicatque dimitte me obsecro ad unam partem sacerdotalem ut comedam buccellam panis |