Hieronymus, Numeri, Caput 20
| 1 | veneruntque filii Israhel et omnis multitudo in desertum Sin mense primo et mansit populus in Cades mortuaque est ibi Maria et sepulta in eodem loco |
| 2 | cumque indigeret aqua populus coierunt adversum Mosen et Aaron |
| 3 | et versi in seditionem dixerunt utinam perissemus inter fratres nostros coram Domino |
| 4 | cur eduxistis ecclesiam Domini in solitudinem ut et nos et nostra iumenta moriantur |
| 5 | quare nos fecistis ascendere de Aegypto et adduxistis in locum istum pessimum qui seri non potest qui nec ficum gignit nec vineas nec mala granata insuper et aquam non habet ad bibendum |
| 6 | ingressusque Moses et Aaron dimissa multitudine tabernaculum foederis corruerunt proni in terram et apparuit gloria Domini super eos |
| 7 | locutusque est Dominus ad Mosen dicens |
| 8 | tolle virgam et congrega populum tu et Aaron frater tuus et loquimini ad petram coram eis et illa dabit aquas cumque eduxeris aquam de petra bibet omnis multitudo et iumenta eius |
| 9 | tulit igitur Moses virgam quae erat in conspectu Domini sicut praeceperat ei |
| 10 | congregata multitudine ante petram dixitque eis audite rebelles et increduli num de petra hac vobis aquam poterimus eicere |
| 11 | cumque elevasset Moses manum percutiens virga bis silicem egressae sunt aquae largissimae ita ut et populus biberet et iumenta |
| 12 | dixitque Dominus ad Mosen et Aaron quia non credidistis mihi ut sanctificaretis me coram filiis Israhel non introducetis hos populos in terram quam dabo eis |
| 13 | haec est aqua Contradictionis ubi iurgati sunt filii Israhel contra Dominum et sanctificatus est in eis |
| 14 | misit interea nuntios Moses de Cades ad regem Edom qui dicerent haec mandat frater tuus Israhel nosti omnem laborem qui adprehendit nos |
| 15 | quomodo descenderint patres nostri in Aegyptum et habitaverimus ibi multo tempore adflixerintque nos Aegyptii et patres nostros |
| 16 | et quomodo clamaverimus ad Dominum et exaudierit nos miseritque angelum qui eduxerit nos de Aegypto ecce in urbe Cades quae est in extremis finibus tuis positi |
| 17 | obsecramus ut nobis transire liceat per terram tuam non ibimus per agros nec per vineas non bibemus aquas de puteis tuis sed gradiemur via publica nec ad dextram nec ad sinistram declinantes donec transeamus terminos tuos |
| 18 | cui respondit Edom non transibis per me alioquin armatus occurram tibi |
| 19 | dixeruntque filii Israhel per tritam gradiemur viam et si biberimus aquas tuas nos et pecora nostra dabimus quod iustum est nulla erit in pretio difficultas tantum velociter transeamus |
| 20 | at ille respondit non transibis statimque egressus est obvius cum infinita multitudine et manu forti |
| 21 | nec voluit adquiescere deprecanti ut concederet transitum per fines suos quam ob rem devertit ab eo Israhel |
| 22 | cumque castra movissent de Cades venerunt in montem Or qui est in finibus terrae Edom |
| 23 | ubi locutus est Dominus ad Mosen |
| 24 | pergat inquit Aaron ad populos suos non enim intrabit terram quam dedi filiis Israhel eo quod incredulus fuerit ori meo ad aquas Contradictionis |
| 25 | tolle Aaron et filium eius cum eo et duces eos in montem Or |
| 26 | cumque nudaveris patrem veste sua indues ea Eleazarum filium eius et Aaron colligetur et morietur ibi |
| 27 | fecit Moses ut praeceperat Dominus et ascenderunt in montem Or coram omni multitudine |
| 28 | cumque Aaron spoliasset vestibus suis induit eis Eleazarum filium eius |
| 29 | illo mortuo in montis supercilio descendit cum Eleazaro |
| 30 | omnis autem multitudo videns occubuisse Aaron flevit super eo triginta diebus per cunctas familias suas |