Hieronymus, Numeri, Caput 16
| 1 | ecce autem Core filius Isaar filii Caath filii Levi et Dathan atque Abiram filii Heliab Hon quoque filius Pheleth de filiis Ruben |
| 2 | surrexerunt contra Mosen aliique filiorum Israhel ducenti quinquaginta viri proceres synagogae et qui tempore concilii per nomina vocabantur |
| 3 | cumque stetissent adversum Mosen et Aaron dixerunt sufficiat vobis quia omnis multitudo sanctorum est et in ipsis est Dominus cur elevamini super populum Domini |
| 4 | quod cum audisset Moses cecidit pronus in faciem |
| 5 | locutusque ad Core et ad omnem multitudinem mane inquit notum faciet Dominus qui ad se pertineant et sanctos adplicabit sibi et quos elegerit adpropinquabunt ei |
| 6 | hoc igitur facite tollat unusquisque turibula sua tu Core et omne concilium tuum |
| 7 | et hausto cras igne ponite desuper thymiama coram Domino et quemcumque elegerit ipse erit sanctus multum erigimini filii Levi |
| 8 | dixitque rursum ad Core audite filii Levi |
| 9 | num parum vobis est quod separavit vos Deus Israhel ab omni populo et iunxit sibi ut serviretis ei in cultu tabernaculi et staretis coram frequentia populi et ministraretis ei |
| 10 | idcirco ad se fecit accedere te et omnes fratres tuos filios Levi ut vobis etiam sacerdotium vindicetis |
| 11 | et omnis globus tuus stet contra Dominum quid est enim Aaron ut murmuretis contra eum |
| 12 | misit ergo Moses ut vocaret Dathan et Abiram filios Heliab qui responderunt non venimus |
| 13 | numquid parum est tibi quod eduxisti nos de terra quae lacte et melle manabat ut occideres in deserto nisi et dominatus fueris nostri |
| 14 | re vera induxisti nos in terram quae fluit rivis lactis et mellis et dedisti nobis possessiones agrorum et vinearum an et oculos nostros vis eruere non venimus |
| 15 | iratusque Moses valde ait ad Dominum ne respicias sacrificia eorum tu scis quod ne asellum quidem umquam acceperim ab eis nec adflixerim quempiam eorum |
| 16 | dixitque ad Core tu et omnis congregatio tua state seorsum coram Domino et Aaron die crastino separatim |
| 17 | tollite singuli turibula vestra et ponite super ea incensum offerentes Domino ducenta quinquaginta turibula Aaron quoque teneat turibulum suum |
| 18 | quod cum fecissent stantibus Mosen et Aaron |
| 19 | et coacervassent adversum eos omnem multitudinem ad ostium tabernaculi apparuit cunctis gloria Domini |
| 20 | locutusque Dominus ad Mosen et Aaron ait |
| 21 | separamini de medio congregationis huius ut eos repente disperdam |
| 22 | qui ceciderunt proni in faciem atque dixerunt fortissime Deus spirituum universae carnis num uno peccante contra omnes tua ira desaeviet |
| 23 | et ait Dominus ad Mosen |
| 24 | praecipe universo populo ut separetur a tabernaculis Core et Dathan et Abiram |
| 25 | surrexitque Moses et abiit ad Dathan et Abiram et sequentibus eum senioribus Israhel |
| 26 | dixit ad turbam recedite a tabernaculis hominum impiorum et nolite tangere quae ad eos pertinent ne involvamini in peccatis eorum |
| 27 | cumque recessissent a tentoriis eorum per circuitum Dathan et Abiram egressi stabant in introitu papilionum suorum cum uxoribus et liberis omnique frequentia |
| 28 | et ait Moses in hoc scietis quod Dominus miserit me ut facerem universa quae cernitis et non ex proprio ea corde protulerim |
| 29 | si consueta hominum morte interierint et visitaverit eos plaga qua et ceteri visitari solent non misit me Dominus |
| 30 | sin autem novam rem fecerit Dominus ut aperiens terra os suum degluttiat eos et omnia quae ad illos pertinent descenderintque viventes in infernum scietis quod blasphemaverint Dominum |
| 31 | confestim igitur ut cessavit loqui disrupta est terra sub pedibus eorum |
| 32 | et aperiens os suum devoravit illos cum tabernaculis suis et universa substantia |
| 33 | descenderuntque vivi in infernum operti humo et perierunt de medio multitudinis |
| 34 | at vero omnis Israhel qui stabat per gyrum fugit ad clamorem pereuntium dicens ne forte et nos terra degluttiat |
| 35 | sed et ignis egressus a Domino interfecit ducentos quinquaginta viros qui offerebant incensum |
| 36 | locutusque est Dominus ad Mosen dicens |
| 37 | praecipe Eleazaro filio Aaron sacerdotis ut tollat turibula quae iacent in incendio et ignem huc illucque dispergat quoniam sanctificata sunt |
| 38 | in mortibus peccatorum producatque ea in lamminas et adfigat altari eo quod oblatum sit in eis incensum Domino et sanctificata sint ut cernant ea pro signo et monumento filii Israhel |
| 39 | tulit ergo Eleazar sacerdos turibula aenea in quibus obtulerant hii quos incendium devoravit et produxit ea in lamminas adfigens altari |
| 40 | ut haberent postea filii Israhel quibus commonerentur ne quis accedat alienigena et qui non est de semine Aaron ad offerendum incensum Domino ne patiatur sicut passus est Core et omnis congregatio eius loquente Domino ad Mosen |
| 41 | murmuravit autem omnis multitudo filiorum Israhel sequenti die contra Mosen et Aaron dicens vos interfecistis populum Domini |
| 42 | cumque oreretur seditio et tumultus incresceret |
| 43 | Moses et Aaron fugerunt ad tabernaculum foederis quod postquam ingressi sunt operuit nubes et apparuit gloria Domini |
| 44 | dixitque Dominus ad Mosen |
| 45 | recedite de medio huius multitudinis etiam nunc delebo eos cumque iacerent in terra |
| 46 | dixit Moses ad Aaron tolle turibulum et hausto igne de altari mitte incensum desuper pergens cito ad populum ut roges pro eis iam enim egressa est ira a Domino et plaga desaevit |
| 47 | quod cum fecisset Aaron et cucurrisset ad mediam multitudinem quam iam vastabat incendium obtulit thymiama |
| 48 | et stans inter mortuos ac viventes pro populo deprecatus est et plaga cessavit |
| 49 | fuerunt autem qui percussi sunt quattuordecim milia hominum et septingenti absque his qui perierant in seditione Core |
| 50 | reversusque est Aaron ad Mosen ad ostium tabernaculi foederis postquam quievit interitus |