Hieronymus, Genesis, Caput 29
| 1 | profectus ergo Iacob venit ad terram orientalem |
| 2 | et vidit puteum in agro tresque greges ovium accubantes iuxta eum nam ex illo adaquabantur pecora et os eius grandi lapide claudebatur |
| 3 | morisque erat ut cunctis ovibus congregatis devolverent lapidem et refectis gregibus rursum super os putei ponerent |
| 4 | dixitque ad pastores fratres unde estis qui responderunt de Haran |
| 5 | quos interrogans numquid ait nostis Laban filium Nahor dixerunt novimus |
| 6 | sanusne est inquit valet inquiunt et ecce Rahel filia eius venit cum grege suo |
| 7 | dixitque Iacob adhuc multum diei superest nec est tempus ut reducantur ad caulas greges date ante potum ovibus et sic ad pastum eas reducite |
| 8 | qui responderunt non possumus donec omnia pecora congregentur et amoveamus lapidem de ore putei ut adaquemus greges |
| 9 | adhuc loquebantur et ecce Rahel veniebat cum ovibus patris sui nam gregem ipsa pascebat |
| 10 | quam cum vidisset Iacob et sciret consobrinam suam ovesque Laban avunculi sui amovit lapidem quo puteus claudebatur |
| 11 | et adaquato grege osculatus est eam elevataque voce flevit |
| 12 | et indicavit ei quod frater esset patris eius et filius Rebeccae at illa festinans nuntiavit patri suo |
| 13 | qui cum audisset venisse Iacob filium sororis suae cucurrit obviam conplexusque eum et in oscula ruens duxit in domum suam auditis autem causis itineris |
| 14 | respondit os meum es et caro mea et postquam expleti sunt dies mensis unius |
| 15 | dixit ei num quia frater meus es gratis servies mihi dic quid mercedis accipias |
| 16 | habebat vero filias duas nomen maioris Lia minor appellabatur Rahel |
| 17 | sed Lia lippis erat oculis Rahel decora facie et venusto aspectu |
| 18 | quam diligens Iacob ait serviam tibi pro Rahel filia tua minore septem annis |
| 19 | respondit Laban melius est ut tibi eam dem quam viro alteri mane apud me |
| 20 | servivit igitur Iacob pro Rahel septem annis et videbantur illi pauci dies prae amoris magnitudine |
| 21 | dixitque ad Laban da mihi uxorem meam quia iam tempus expletum est ut ingrediar ad eam |
| 22 | qui vocatis multis amicorum turbis ad convivium fecit nuptias |
| 23 | et vespere filiam suam Liam introduxit ad eum |
| 24 | dans ancillam filiae Zelpham nomine ad quam cum ex more Iacob fuisset ingressus facto mane vidit Liam |
| 25 | et dixit ad socerum quid est quod facere voluisti nonne pro Rahel servivi tibi quare inposuisti mihi |
| 26 | respondit Laban non est in loco nostro consuetudinis ut minores ante tradamus ad nuptias |
| 27 | imple ebdomadem dierum huius copulae et hanc quoque dabo tibi pro opere quo serviturus es mihi septem annis aliis |
| 28 | adquievit placito et ebdomade transacta Rahel duxit uxorem |
| 29 | cui pater servam Balam dederat |
| 30 | tandemque potitus optatis nuptiis amorem sequentis priori praetulit serviens apud eum septem annis aliis |
| 31 | videns autem Dominus quod despiceret Liam aperuit vulvam eius sorore sterili permanente |
| 32 | quae conceptum genuit filium vocavitque nomen eius Ruben dicens vidit Dominus humilitatem meam nunc amabit me vir meus |
| 33 | rursumque concepit et peperit filium et ait quoniam audivit Dominus haberi me contemptui dedit etiam istum mihi vocavitque nomen illius Symeon |
| 34 | concepit tertio et genuit alium dixitque nunc quoque copulabitur mihi maritus meus eo quod pepererim illi tres filios et idcirco appellavit nomen eius Levi |
| 35 | quarto concepit et peperit filium et ait modo confitebor Domino et ob hoc vocavit eum Iudam cessavitque parere |