Hieronymus, Genesis, Caput 26
| 1 | orta autem fame super terram post eam sterilitatem quae acciderat in diebus Abraham abiit Isaac ad Abimelech regem Palestinorum in Gerara |
| 2 | apparuitque ei Dominus et ait ne descendas in Aegyptum sed quiesce in terra quam dixero tibi |
| 3 | et peregrinare in ea eroque tecum et benedicam tibi tibi enim et semini tuo dabo universas regiones has conplens iuramentum quod spopondi Abraham patri tuo |
| 4 | et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli daboque posteris tuis universas regiones has et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae |
| 5 | eo quod oboedierit Abraham voci meae et custodierit praecepta et mandata mea et caerimonias legesque servaverit |
| 6 | mansit itaque Isaac in Geraris |
| 7 | qui cum interrogaretur a viris loci illius super uxore sua respondit soror mea est timuerat enim confiteri quod sibi esset sociata coniugio reputans ne forte interficerent eum propter illius pulchritudinem |
| 8 | cumque pertransissent dies plurimi et ibi demoraretur prospiciens Abimelech Palestinorum rex per fenestram vidit eum iocantem cum Rebecca uxore sua |
| 9 | et accersito ait perspicuum est quod uxor tua sit cur mentitus es sororem tuam esse respondit timui ne morerer propter eam |
| 10 | dixitque Abimelech quare inposuisti nobis potuit coire quispiam de populo cum uxore tua et induxeras super nos grande peccatum praecepitque omni populo dicens |
| 11 | qui tetigerit hominis huius uxorem morte morietur |
| 12 | seruit autem Isaac in terra illa et invenit in ipso anno centuplum benedixitque ei Dominus |
| 13 | et locupletatus est homo et ibat proficiens atque succrescens donec magnus vehementer effectus est |
| 14 | habuit quoque possessionem ovium et armentorum et familiae plurimum ob haec invidentes ei Palestini |
| 15 | omnes puteos quos foderant servi patris illius Abraham illo tempore obstruxerunt implentes humo |
| 16 | in tantum ut ipse Abimelech diceret ad Isaac recede a nobis quoniam potentior nostri factus es valde |
| 17 | et ille discedens veniret ad torrentem Gerarae habitaretque ibi |
| 18 | rursum fodit alios puteos quos foderant servi patris sui Abraham et quos illo mortuo olim obstruxerant Philisthim appellavitque eos hisdem nominibus quibus ante pater vocaverat |
| 19 | foderunt in torrente et reppererunt aquam vivam |
| 20 | sed et ibi iurgium fuit pastorum Gerarae adversum pastores Isaac dicentium nostra est aqua quam ob rem nomen putei ex eo quod acciderat vocavit Calumniam |
| 21 | foderunt et alium et pro illo quoque rixati sunt appellavitque eum Inimicitias |
| 22 | profectus inde fodit alium puteum pro quo non contenderunt itaque vocavit nomen illius Latitudo dicens nunc dilatavit nos Dominus et fecit crescere super terram |
| 23 | ascendit autem ex illo loco in Bersabee |
| 24 | ubi apparuit ei Dominus in ipsa nocte dicens ego sum Deus Abraham patris tui noli metuere quia tecum sum benedicam tibi et multiplicabo semen tuum propter servum meum Abraham |
| 25 | itaque aedificavit ibi altare et invocato nomine Domini extendit tabernaculum praecepitque servis suis ut foderent puteum |
| 26 | ad quem locum cum venissent de Geraris Abimelech et Ochozath amicus illius et Fichol dux militum |
| 27 | locutus est eis Isaac quid venistis ad me hominem quem odistis et expulistis a vobis |
| 28 | qui responderunt vidimus tecum esse Dominum et idcirco nunc diximus sit iuramentum inter nos et ineamus foedus |
| 29 | ut non facias nobis quicquam mali sicut et nos nihil tuorum adtigimus nec fecimus quod te laederet sed cum pace dimisimus auctum benedictione Domini |
| 30 | fecit ergo eis convivium et post cibum et potum |
| 31 | surgentes mane iuraverunt sibi mutuo dimisitque eos Isaac pacifice in locum suum |
| 32 | ecce autem venerunt in ipso die servi Isaac adnuntiantes ei de puteo quem foderant atque dicentes invenimus aquam |
| 33 | unde appellavit eum Abundantiam et nomen urbi inpositum est Bersabee usque in praesentem diem |
| 34 | Esau vero quadragenarius duxit uxores Iudith filiam Beeri Hetthei et Basemath filiam Helon eiusdem loci |
| 35 | quae ambae offenderant animum Isaac et Rebeccae |