Hieronymus, Vita S. Hilarionis, 3, 6.
| 1 | Quadam nocte, infantum cepit audire vagitus, balatus pecorum, mugitus boum, planctum quasi muliercularum [Al. mulierum], leonum rugitus, murmur exercitus, et rursus variarum portenta vocum, ut ante sonitu quam aspectu territus cederet. |
| 2 | Intellexit daemonum ludibria; et provolutus genibus, Christi crucem signavit in fronte: talique armatus, iacens fortius praeliabatur; quodammodo videre desiderans, quos horrebat audire, et sollicitis oculis huc illucque circumspiciens. |
| 3 | Cum interim ex improviso, splendente luna, cernit rhedam ferventibus equis super se irruere: cumque inclamasset Iesum, ante oculos eius repentino terrae hiatu, pompa omnis absorpta est. |
| 4 | Tunc ille ait: Equum et ascensorem proiecit in mare (Exod. XV, 1). |
| 5 | Et, Hi in curribus, et hi in equis: nos autem in nomine Dei nostri magnificabimur (Ps. XVI, 18). |