Hieronymus, Vita Malchi monachi captivi, 10.
1 | Periculo liberatus ad monachos redit. |
2 | - Sublato ergo horrore, et illa transacta die, egredimur ad vesperam; vidimusque camelos, quos ob nimiam velocitatem dromedarios vocant, praeteritos cibos in ore volvere, et in alvum missos iterum retrahere. |
3 | Quibus ascensis, et nova sitarcia, id est, annona refocillati, decima tandem die ad Romana per desertum castra venimus. |
4 | Oblatique tribuno, rem ordine pandimus: inde transmissi ad Sabianum Mesopotamiae ducem, camelorum pretium accepimus. |
5 | Et quia iam abbas ille meus dormierat in Domino; ad haec delatus loca me monachis reddo, hanc trado virginibus, diligens eam ut sororem, non tamen ei me credens ut sorori. |
6 | Haec mihi senex Malchus adolescentulo retulit. |
7 | Haec ergo vobis narravi senex, castis historiam castitatis exposui. |
8 | Virgines castitatem custodire exhortor. |
9 | Vos narrate posteris, ut sciant inter gladios, et inter deserta et bestias, pudicitiam numquam esse captivam: et hominem Christo deditum posse mori, non posse superari. |