Hieronymus, Psalmorum 2, LIBER PSALMORUM IUXTA SEPTUAGINTA INTERPRETES..., PSALMUS LXXVI.
| 1 | IN FINEM, PRO IDITHUN, PSALMUS ASAPH. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi. |
| 2 | In die tribulationis meae Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. |
| 3 | Renuit consolari anima mea: memor fui Dei, et delectatus sum, <et> exercitatus sum, et defecit spiritus meus. |
| 4 | DIAPSALMA. Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus. |
| 5 | Cogitavi dies antiquos. |
| 6 | <et> annos aeternos <in ** mente habui. |
| 7 | <Et> meditatus sum nocte cum corde meo <et> exercitabar et scopebam spiritum meum. |
| 8 | Numquid in aeternum proiiciet Deus? aut non apponet ut complacitior sit adhuc? Aut in finem misericordiam suam abscidet, a generatione in generationem? Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira <sua> misericordias suas? DIAPSALMA. Et dixi, <Nunc> coepi: haec mutatio dexterae excelsi. |
| 9 | Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum. |
| 10 | Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor. |
| 11 | Deus, in sancto via tua, quis Deus magnus sicut Deus <noster?> tu es Deus, qui facis mirabilia. |
| 12 | Notam fecisti in populis virtutem tuam: redemisti in brachio <tuo> populum tuum filios Iacob et Ioseph. |
| 13 | DIAPSALMA. Viderunt te aquae, Deus, viderunt te aquae: et timuerunt, et turbatae sunt abyssi. |
| 14 | Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. |
| 15 | Etenim sagittae tuae transeunt: vox tonitrui tui in rota. |
| 16 | Illuxerunt coruscationes tuae orbi <terrae> commota est et contremuit terra. |
| 17 | In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur. |
| 18 | Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron. |
| 19 | IN FINEM, PRO IDITHUN, PSALMUS ASAPH. Voce mea ad Dominum clamavi, vox [Ms. et vox] mea ad Deum [Ms. add. meum], et intendit mihi. |
| 20 | In die tribulationis meae Deum exquisivi manibus meis nocte coram eo [Ms. ipso]: et non sum deceptus. |
| 21 | Negavi consolari animam meam: memor fui Dei, et delectatus sum. |
| 22 | Exercitatus sum, et defecit paulisper spiritus meus. |
| 23 | DIAPSALMA. Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus. |
| 24 | Cogitavi dies antiquos: et annos aeternos in mente habui. |
| 25 | Et meditatus sum nocte cum corde meo: exercitabar, et ventilabam in me spiritum meum. |
| 26 | Et dixi, Numquid in aeternum proiiciet Deus? aut non apponet, ut beneplacitum sit ei adhuc? aut in finem misericordiam suam abscidet a saeculo et generatione? Numquid obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira misericordiam suam? DIAPSALMA. Et dixi: Nunc coepi, haec est mutatio dexterae excelsi; memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum. |
| 27 | Et meditatus sum in omnibus operibus tuis: et in observationibus tuis me exercebo. |
| 28 | Deus in sancto via tua, quis Deus magnus sicut Deus noster? tu es Deus, qui facis mirabilia solus. |
| 29 | Notam fecisti in populis virtutem tuam: liberasti in brachio tuo populum tuum filios Israel et Ioseph. |
| 30 | DIAPSALMA [Ms. tac. DIAPSALMA]. |
| 31 | Viderunt te aquae, Deus, viderunt te aquae: et timuerunt, turbatae sunt abyssi, multitudo sonitus aquarum, vocem dederunt nubes. |
| 32 | Etenim sagittae tuae pertransierunt: vox tonitrui tui in rota. |
| 33 | Illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae: vidit et commota est terra. |
| 34 | In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur. |
| 35 | Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron. |