Hieronymus, Epistulae, 5, 150

monumenta.ch > Hieronymus > 150
Hieronymus, Epistulae, 5, 149 . S. HIERONYMI. De solemnitatibus Paschae. <<<

Hieronymus, Epistulae, 5, 150. PROCOPII AD HIERONYMUM. [G]

1 Procopius [Gazaeus nempe, e cuius 60. epistolis haec est XXVI Hieronymus vero nequaquam Stridonensis noster, sed cognominis Aegyptius, aut qui in Aegypti partibus degeret. Mirum porro quae Isaacus Vossius commenta hinc obtruderit de S. Hieronymo, qui vel in Arabum latronum manus incidisset, vel certe in magno versatus fuisset periculo; unde illum Procopius moneat, si iterum Elusam transeat, incidatque in Saracenos, non ita facile evasurum, et matronarum divitum, quibuscum versabatur, auream frustra invocaturum pluviam. Ad haec superbiae S. Doctorem accusari, qui eiusdem vitii alios scriptores Graecos insimularet, ac de S. Basilio in Chronico ad annum 2392. dixerit, illum «multa continentiae, et ingenii bona uno superbiae malo perdidisse.» Quae putidissima calumnia est, ac proiectae temeritatis mendacium, cum neminem lateat, ad Photinum clausulam illam referri, non ad Basilium. Caetera nec vacat refellere, cum integro saeculo recentior Hieronymo nostro fuerit Procopius notissimus Christianus sophista sub Iustino Thrace, neque adeo ad sanctum Doctorem nostrum litteras dare potuisse, nemo sanae mentis non sentiat. Ipsam hanc epistolam, non quod ulla ratione ad nostram editionem pertineat, sed quod in Benedictina haberetur, ne quid ex illa deesset in nostra, recudimus, tum etiam quod insignia menda castigare, et reponere haeretici hominis insaniae oportebat.] Hieronymo. 'Iterum Aegyptus et mollities, nosque tibi pauperes, et absentium ratio nulla. Nihil est istud, rideas modo auro fluentem spectans Nilum. Etiamsi magis etiamnum attolas supercilium, contemptum omnino patiemur. Erit enim tempus cum iterum videbis Elusam, et flebis arenam disiectam ventis et radice tenus vastantem [In graeco huius epistolae textu, non paucarum vocum subrepsit hiatus, scilicet earum quae loco textus latini uncinis incluso respondent, et sic habent: ἄμπελον· ἔνθα καὶ Νύμφαι ξέναι τινὲς καὶ θαλάττιαι καὶ ζεὺς.][vites. Peregrinae aliquae et mari advenientes Nymphae et Iupiter] pluvius ibi nusquam. Tunc quidem ipse ridebo et subsannabo fortunam. Tu vero me nunc abiectum, tum beatum putabis. Verumtamen dum tibi Nilus deliciis vivere permittit, scribe tantummodo, et nos minutos et velut quosdam humo prorepentes appelles. Sic enim et te scribente fruemur, et tuam superbiam futuri exspectatione mollius feram.

Hieronymus HOME