monumenta.ch > Hieronymus > 81
Hieronymus, Epistulae, 3, 80. Sive PRAEFATIO RUFFINI ΠΕΡΙ ΑΡΚΩΝ ORIGENIS. <<<     >>> 82. AD THEOPHILUM.

Hieronymus, Epistulae, 3, 81[Alias 66. Scripta hoc an. 399.]. [Haec epistola Ruffino non est reddita, quod ex Apologetico Hieronymi libro primo, atque altero Invectivarum ipsius Ruffini liquet.] AD RUFFINUM.

1 [Cum obliquis Ruffini laudibus in suspicionem traheretur haeresis Origenianae, incitantibus etiam amicis, respondet superiori epistulae, qua eum monet, ne se posthac simili modo laudet.]
Diu te Romae moratum sermo proprius indicavit. Nec dubito spiritalium parentum ad patriam revocatum desiderio, quem [Innuit distullise Ruffinum patriam remeare, quod dum Romae diversaretur, matris suae mortem intellexisset, ne magis coram doleret de infortunio, quod vix ferre absens potuerat.] matris luctus ire prohibebat, ne magis coram doleres, quod absens vix ferre poteras. Quod quereris, stomacho suo unumquemque servire, et nostro non acquiescere iudicio, conscientiae nostrae testis est Dominus, post reconciliatas amicitias nullum intercessisse rancorem, quo quempiam laederemus: quin potius cum omni cautione providimus, ne saltem casus in malevolentiam verteretur. Sed quid possumus facere, si unusquisque iuste putat se facere quod facit? et videtur sibi [Antea erat remorderi.] remordere potius quam mordere? Vera amicitia quod sentit dissimulare non debet. Praefatiuncula librorum περὶ Ἀρχῶν ad me missa est, quam ex stylo intellexi tuam esse, in qua oblique, imo aperte ego petor: qua mente sit scripta, tu videris: qua intelligatur, et stultis patet. Poteram et ego, qui saepissime figuratas controversias declamavi, aliquid de vetere artificio repetere, et tuo te more laudare. Sed absit a me, ut quod reprehendo in te, imiter: quin potius ita sententiam temperavi, ut et obiectum crimen effugerem, et amicum quantum in me est, nec laesus laederem. Sed obsecro te, ut si deinceps aliquem sequi volueris, tuo tantum iudicio sis contentus. Aut enim bona sunt quae appetimus, aut mala. Si bona, non indigent alterius auxilio; si mala, peccantium multitudo non parit errori patrocinium. Haec apud te amice potius expostulare volui, quam lacessitus publice desaevire; ut animadvertas, me reconciliatas amicitias pure colere, et non iuxta Plautinam sententiam, altera manu lapidem tenere, panem offerre altera.2 Frater meus Paulinianus necdum de patria reversus est, et puto quod eum Aquileiae apud sanctum Papam Chromatium videris. Sanctum quoque Presbyterum [Coniicimus hunc esse Ruffinum Syrum, a quo apud Pammachium Romae commorante, Caelestius dixit se audisse, non esse traducem peccati.] Ruffinum ob quamdam causam per Romam Mediolanum misimus; et oravimus, ut nostro animo et obsequio vos videret. Caeterisque amicis eadem significavimus, ne mordentes invicem, [Ita Mss. omnes: editi autem consumamur.] consumamini ab invicem. Iam tuae moderationis est, et tuorum, nullam occasionem impatientibus dare, ne non omnes similes mei invenias, qui possint figuratis laudibus delectari.
Hieronymus HOME

bnf446.23 bsb4610.57