monumenta.ch > Hieronymus > 11
Hieronymus, Epistulae, 1, 10. AD PAULUM SENEM CONCORDIAE . <<<     >>> 12. AD ANTONIUM MONACHUM.

Hieronymus, Epistulae, 1, 11[Alias 39. Scripta eodem tempore, quo superior.]. AD VIRGINES [Editi omnes, excepta veteri illa edit. an. 1496, quae bis legit Hemonenses, falso etiam plerique Mss. Hermonenses habent. Sed optime in primis Veronenses duo, quorum ope emendamus, Aemonenses. Siquidem ex Aemonae civitatis ignoratione error invaluit, quod in monte Hermon in Palaestina hae Virgines degerent, cum tamen ipse epistolae contextus doceat, in ea illas civitate extitisse, in qua diu Hier. versatus sit; Palaestinam vero nondum ille attigisset. Vid. not. d. in sequenti epist. ad Antonium qui eiusdem loci monachum agebat, et forte Virginibus hisce auctor fuit, ne Hieronymo responderent.] AEMONENSES.

1 [Conqueritur, quod Virgines Aemonae in Italiae finibus degentes, saepe ab eo litteris provocatae, nunquam rescripserint, ostenditque non esse suis obtrectatoribus credendum.]
Chartae exiguitas indicium solitudinis est; et idcirco longum sermonem brevi spatio coarctavi; quia et vobiscum volebam prolixius loqui, et angustia schedulae cogebat tacere. Nunc igitur ingenio est victa pauperies. Minutae quidem litterae, sed confabulatio longa est. Et tamen in hoc necessitatis articulo animadvertite caritatem, cum me nec penuria scriptionis valuerit prohibere, ne scriberem. Vos autem, ignoscite, obsecro, dolenti; dico enim laesus, dico lacrymans [Verba et irascens, quae plerique codd. habent, Victorius respuit.] et irascens: ne unum quidem apicem, toties vobis tribuenti officium, praestitistis. Scio quia nulla communio luci et tenebris est: nulla cum ancillis Dei, peccatori societas. Attamen et meretrix Domino pedes lacrymis lavit [Luc. 7], et de dominorum micis canes edunt [Matth. 15]. Et ipse Salvator non venit iustos vocare, sed peccatores. Non enim egent sani medico [Ibid. 5. 31]. Et magis vult poenitentiam peccatoris, quam mortem. Et errantem oviculam suis humeris refert. Et prodigum filium revertentem, excipit laetus pater [Luc. 15]. Quin potius Apostolus ait: Nolite iudicare ante tempus [1. Cor. 4. 5]. Tu enim quis es, qui alienum servum iudices? Suo Domino stat, aut cadit [Rom. 14. 4]. Et, qui stat, videat ne cadat. Et, invicem onera vestra portate [Galat. 6. 2]. Aliter, sorores carissimae, hominum livor, aliter Christus iudicat. Non eadem sententia est tribunalis eius, et anguli susurronum. Multae hominibus viae videntur iustae [Prov. 14. 12], quae postea reperiuntur pravae. Et in testaceis vasculis thesaurus saepe reconditur. Petrum ter negantem [Matth. 26], amarae in suum locum restituere lacrymae. Cui plus dimittitur, plus amat [Luc. 7. 47]. De toto grege siletur, et ob unius morbidae [Quaedam exemplaria pecudis animam.] pecudis salutem Angeli laetantur in coelo. Quod si cui videtur indignum, audiat a Domino: Amice, si ego bonus sum, quare oculus tuus nequam est [Matth. 20. 15]?Hieronymus HOME
bsb4610.59