monumenta.ch > Hieronymus > 8
Hieronymus, Epistulae, 1, 7. AD CHROMATIUM, IOVINUM, ET EUSEBIUM. <<<     >>> 9. AD CHRYSOGONUM MONACHUM AQUILEIAE.

Hieronymus, Epistulae, 1, 8[Arii dogma exclusum ab Aquileia per Chrom., etc.]. AD NICEAM HYPPODIACONUM AQUILEIAE [Alias 42. Scripta paulo post superiorem.].

1 [Niceam veterem sodalem, ac peregrinationis suae comitem, iam in patriam regressum, ut ad se aliquando scribat exemplo Chromatii, et Eusebii fratrum hortatur.]
TURPILIUS [Turpilius iste citatur a Servio in Virgilium, extantque eius exigua fragmenta, inter ea veterum Poetarum, quae Robertus Stephanus, atque Henricus collegit. Eius meminit etiam Eusebius in Chronico.] Comicus tractans de vicissitudine litterarum: sola, inquit, res est, quae homines absentes, praesentes facit. Nec falsam dedit, quanquam in re [Sub rei non verae nomine Comoediam intelligunt Hieronymi Scholiastae Victorius et Martianaeus, quod scilicet in quadam sua Comoedia, quae ficta res est, illam sententiam Turpilius effuderit. Nobis vero longe verosimillimum est, idem sibi voluisse Hieronymum, ac si dixisset rei non verae, cum praesentia, quam epistolae conciliant, vera ac propria non sit.] non vera, sententiam. Quid enim est (ut ita dicam) tam praesens inter absentes, quam per epistulas et alloqui, et audire quos diligas? Nam et rudes illi Italiae homines, [Eunius ex I. Annal. fragmento. Quos homines quondam Laurentis terra recepit, Quam primum Cascei populei tenuere Latinei. De his Cicero in I. Tusculan. Itaque unum illud erat insitum priscis illis, quos Cascos appellat Ennius, etc. Hos Livius lib. I. priscos Latinos dicit, et Virgilius 5. Et priscos docuit celebrare Latinos. Festus vero Cascum antiquum interpretatur, et Varro l. 4. de Ling. Latin. Sabinam esse vocis originem tradit.] quos Cascos Ennius appellat, qui sibi (ut in Rhetoricis Cicero ait) ritu ferino victum quaerebant, ante chartae et membranarum usum, aut in dedolatis e ligno codicillis, aut in corticibus arborum mutuo epistularum alloquia missitabant. Unde et portitores earum Tabellarios, et scriptores a libris arborum Librarios vocavere. Quanto magis igitur nos, expolito iam artibus mundo, id non debemus omittere, quod illi sibi praestiterunt, apud quos erat cruda rusticitas, et qui humanitatem quodammodo nesciebant? Ecce beatus Chromatius cum sancto Eusebio non plus natura quam morum aequalitate [Gravius aequalitate sibi germano.] germano, litterario me provocavit officio. Tu modo a nobis abiens, recentem amicitiam scindis potius, quam dissuis, quod prudenter apud [Vid. Ciceronis librum, qui inscribitur Laelius.] Ciceronem Laelius vetat. Nisi forte ita tibi exosus est Oriens, ut litteras quoque tuas huc venire formides. Expergiscere, expergiscere, evigila de somno, praesta unam chartae schedulam caritati. Inter delicias patriae, et communes quas habuimus peregrinationes, aliquando suspira. Si amas, scribe obsecranti: si irasceris, iratus licet scribe. Magnum et hoc desiderii solamen habeo, si amici litteras, vel indignantis accipiam.
Hieronymus HOME

bsb4610.59