Hieronymus, Dialogus contra Pelagianos, LIBER TERTIUS., 3.
| 1 | Inter esse et posse quantum distet. |
| 2 | - C. Rogo, quae est ista pravitas, immo absque ratione contentio? Ne hoc quidem mihi das, ut egressus aquas [Al. aqua] baptismatis sine peccato sit? A. Aut ego sensum meum verbis explicare non valeo. |
| 3 | aut, me explicante, ad intelligendum tardior es. |
| 4 | C. Quonam modo? A. Recordare quid et tu dixeris, et ego quid loquar. |
| 5 | Posuisti, hominem sine peccato esse, si velit. |
| 6 | Ego impossibile hoc in homine esse respondeo, non quia statim a baptismate homo peccato non careat, sed illud tempus quando sine peccato est, nequaquam possibilitati humanae, sed Dei gratiae deputatur. |
| 7 | Tolle igitur posse, et ego esse concedam. |
| 8 | Quomodo enim potest, qui per se non potest? Aut quae est illa impeccantia, quae statim corporis huius morte finitur? Aut certe si ultra vitam protraxerit, delicti et ignorantiae periculo subiacet [Al. subiacebit]. |
| 9 | C. Dialectica me arte concludis, et non Christiana loqueris simplicitate, nodos mihi quosdam inter esse, et esse posse concinnans. |
| 10 | A. Egone verborum strophis ludo, cum hoc de tua processerit officina? Tu enim dicis, non esse hominem sine peccato, sed esse posse, cum e contrario ego tribuam quod negasti, esse hominem sine peccato per Dei gratiam, et tamen per se non posse. |
| 11 | C. Frustra ergo dantur praecepta, si ea implere non possumus. |
| 12 | A. Deus possibilia mandavit, hoc nulli dubium est. |
| 13 | Sed quia homines possibilia non faciunt, idcirco omnis mundus subditus est Deo, et indiget misericordia eius. |
| 14 | Aut certe si ostendere potueris, qui universa compleverit, tunc poteris demonstrare, esse hominem qui non indiget misericordia Dei. |
| 15 | Omne enim quod fieri potest, tribus constat temporibus, aut praeterito, aut praesenti, aut futuro. |
| 16 | Hoc quod asseris, posse hominem sine peccato esse si velit, monstra factum esse de praeterito, aut certe nunc fieri: de futuro postea videbimus. |
| 17 | Quod si nullum potes ostendere, qui sine omni omnino peccato aut sit, aut fuerit, restat, ut de futuro tantum disputatio sit. |
| 18 | Interim in duobus temporibus, praeterito, atque praesenti victus teneris. |
| 19 | Si aliquis fuerit postea maior Patriarchis, Prophetis, Apostolis, qui peccato careat, tunc futuris de futuro, si potueris, persuadeto. |