Hieronymus, Dialogus contra Pelagianos, LIBER SECUNDUS., 29.
| 1 | Salvemur Dei misericordia. |
| 2 | - Unde et nos dicimus esse iustos sanctos viros, et post peccata placentes Deo, non suo tantum merito, sed eius clementia, cui omnis creatura subiecta est, et indiget misericordia eius. |
| 3 | Audiant haeretici, qui elevantur per superbiam, et dicunt: Ipsi nobis fecimus cornua. |
| 4 | Audiant illud quod audivit Moab: Audivimus superbiam Moab, superbus est valde (Amos. VI, 14). |
| 5 | Altitudinem illius, et elationem et glorificationem, et inflationem cordis ego cognovi, dicit Dominus, quoniam nequaquam iuxta inflationem eius et fortitudo illius est (Isai. XVI, 6). |
| 6 | Diciturque ad huiuscemodi homines: Inimici autem eorum (haud dubium quin gregis Domini) confirmant, dicentes: non peccavimus, cum peccaverint in pulchritudinem iustitiae, et in exspectationem patrum. |
| 7 | Vis scire quando omnia peccata finiantur? audi eumdem prophetam: In tempore illo, dicit Dominus, quaeretur iniquitas in Israel, et non erit, et peccatum in Iuda, et non invenietur (Ier. I., 20). |
| 8 | Cur, quaeso? sequitur: Quia propitius ero illis. |
| 9 | Ubi autem propitiatio est, praecessit ante peccatum. |
| 10 | Tolle igitur posse, et concedam, omnia, donante Deo, subsistere. |
| 11 | Bonum est praestolari cum silentio salutare Domini (Thren. III, 26); bonum est ponere in pulvere os suum, dare percutienti se maxillam, saturari opprobriis, spem habere in Domino (Ibid., 27 seqq.). |
| 12 | Si enim abiecit, et miserebitur iuxta multitudinem misericordiarum suarum; neque enim humiliavit corde suo et abiecit filios hominum. |
| 13 | Frustra murmurat homo pro peccatis suis. |
| 14 | Scrutemur vias nostras, et quaeramus et revertamur ad Dominum (Ibid., 40, 41). |
| 15 | Levemus corda cum manibus ad Dominum in coelum, dicamusque ei: Inique egimus, et ad iracundiam provocavimus, idcirco tu inexorabilis es (Ib., 42). |