Hieronymus, Dialogus contra Pelagianos, LIBER PRIMUS., 21.
| 1 | Quomodo possibilia mandata Dei sint. |
| 2 | - C. Aut possibilia Deus mandata dedit, aut impossibilia. |
| 3 | Si possibilia, in nostra potestate est ea facere, si velimus. |
| 4 | Si impossibilia, nec in hoc rei sumus, si non facimus, quod implere non possumus. |
| 5 | Ac per hoc sive possibilia dedit Deus mandata, sive impossibilia, potest homo sine peccato esse, si velit. |
| 6 | A. Quaeso ut patienter audias; non enim de adversario victoriam, sed contra mendacium quaerimus veritatem. |
| 7 | Deus possibiles dedit humano generi omnes artes, quippe quas plurimi didicerunt ( Plato in Symposio ): ut taceam de his, quas Graeci βαναύσους vocant, nos ad opera manuum pertinere possumus dicere: verbi gratia, grammaticam, rhetoricam, philosophiae tria genera, physicam, ethicam, logicam, geometriam quoque, et astronomiam, astrologiam, arithmeticam, musicam, quae et ipsae partes philosophiae sunt: medicinam etiam, quae in tria dividitur, δόγμα, μέθοδον, ἐμπειρίαν: iuris quoque et legum scientiam. |
| 8 | Quis nostrum, quamvis sit ingeniosus, poterit omnia comprehendere, cum eloquentissimus Orator ( Cicero ) de rhetorica, et iuris scientia disputans, dixerit: « Pauci unum possunt, utrumque nemo. |
| 9 | » Vides ergo, quod Deus possibile iusserit, et tamen id, quod possibile est, per naturam nullum posse [Al. potuisse] complere. |
| 10 | Dedit itaque praecepta diversa, virtutesque varias, quas omnes simul habere non possumus. |
| 11 | Atque ita fit, ut quod in alio aut primum, aut totum est, in alio ex parte versetur: et tamen non sit in crimine, qui non habet omnia, nec condemnetur ex eo, quod non habet; sed iustificetur ex eo, quod possidet. |
| 12 | Definit Apostolus, qualis episcopus esse debeat, scribens ad Timotheum: Oportet episcopum esse irreprehensibilem, unius uxoris virum, sobrium, pudicum, ornatum, hospitalem, docilem, non vinolentum, non percussorem; sed mansuetum, non litigiosum, sine avaritia, domum suam bene regentem, filios habentem subditos cum omni pudicitia (I Tim. III, 2 et seqq.). |
| 13 | Et iterum: Non neophytum, ne inflatus in iudicium incidat diaboli. |
| 14 | Oportet autem eum etiam testimonium deforis habere bonum, ne in opprobrium incidat, et laqueum diaboli (Ibid., 6, 7). |
| 15 | Tito quoque scribens discipulo, quales episcopos debeat ordinare, brevi sermone demonstrat: Ideo reliqui te Cretae, ut quae reliqua sunt, corrigas, et constituas per civitates presbyteros, sicut ego praecepi tibi. |
| 16 | Si quis est sine crimine, unius uxoris vir, filios habens fideles, nec in accusatione luxuriae, aut non subiectos. |
| 17 | Oportet autem episcopum esse sine crimine, sive sine accusatione (hoc enim magis ἀνέγκλητος sonat), sicut dispensatorem Dei non protervum, non iracundum, non vinolentum, non percussorem, non turpis lucri appetitorem; sed hospitalem, benignum, pudicum, iustum, sanctum, continentem, obtinentem doctrinae fidelem sermonem, ut possit exhortari in doctrina sana, et contradicentes coarguere (Tit. I, 5 seqq.). |
| 18 | Ut diversarum personarum varia praecepta nunc sileam, circa mandata episcopi me tenebo. |