Hieronymus, Dialogus contra Pelagianos, LIBER PRIMUS., 8.
| 1 | Eius rei nullum exemplum. |
| 2 | - A. Interim ex meo tuoque iudicio, et ego qui interrogo, et tu qui respondes, peccatores sumus. |
| 3 | C. Sed possumus non esse si velimus. |
| 4 | A. Dixi me velle non peccare, te quoque hoc sentire non dubium est. |
| 5 | Quomodo ergo quod uterque volumus, uterque non possumus? C. Quia plene non volumus. |
| 6 | A. Da ergo qui maiorum nostrorum plene voluerint et potuerint. |
| 7 | C. Hoc quidem non facile est ostendere. |
| 8 | Neque enim quando dico hominem posse esse sine peccato si velit, aliquos fuisse contendo; sed simpliciter posse esse si velit. |
| 9 | Aliud namque est esse posse, quod Graece dicitur τῇ δυνάμει ( possibilitate ); aliud est esse, quod ipsi appellant τῇ ἐνεργείᾳ ( actu ipso ). |
| 10 | Possum esse medicus; sed interim non sum. |
| 11 | Possum esse faber; sed necdum didici. |
| 12 | Quidquid igitur possum: licet necdum sim, tamen ero si voluero. |