Hieronymus, Commentarii, in Zachariam, 1, Caput VI
1 | Et conversus sum, et levavi oculos meos, et vidi: Et ecce quatuor quadrigae egredientes in [Vulg. de] medio duorum montium, et montes, montes aenei [Vulg. aerei]. In quadriga prima equi rufi, in quadriga secunda equi nigri, et in quadriga tertia equi albi, et in quadriga quarta equi varii et fortes. |
2 | Et respondi, et dixi ad angelum qui loquebatur in me: Quid sunt haec, domine mi? Et respondit angelus, et ait ad me: Isti sunt quatuor venti coeli, qui egrediuntur, ut stent coram Dominatore omnis terrae. In qua erant equi nigri, egrediebantur in terram Aquilonis, et albi egressi sunt post eos, et varii egressi sunt ad terram Austri. Qui autem erant robustissimi, exierunt, et quaerebant ire et discurrere per omnem terram. |
3 | Et dixit: Ite et perambulate terram, et perambulaverunt terram. Et vocavit me, et locutus est ad me, dicens: Ecce qui egrediuntur in terram Aquilonis, requiescere fecerunt spiritum meum in terra Aquilonis. LXX: Et conversus sum, et levavi oculos meos, et vidi: Et ecce quatuor quadrigae egredientes de medio duorum montium, et montes erant montes aenei. |
4 | In quadriga prima equi rufi, et in quadriga secunda equi nigri, et in quadriga tertia equi albi, et in quadriga quarta equi varii sturnini. Et respondi, et dixi ad angelum qui loquebatur in me: Quid sunt haec, domine? et respondit angelus qui loquebatur in me, et dixit: Hi sunt quatuor venti coeli, qui egrediuntur ut assistant Domino omnis terrae. In quo erant equi nigri, egrediebantur super terram Aquilonis, et albi egrediebantur post eos, et varii exibant in terram Austri, et sturnini egrediebantur, et considerabant ut circuirent terram. |
5 | Et dixit: Ite et circuite terram, et circuierunt terram: et clamavit, et locutus est ad me dicens: Ecce qui egrediuntur super terram Aquilonis: requiescere fecerunt furorem meum in terra Aquilonis. Transivi, ait, ad aliam visionem, et oculos cordis mei ad coelum altius sublevavi: vidique quatuor quadrigas egredientes de medio duorum montium qui erant aenei, id est, insuperabiles atque fortissimi, et qui nulla possent vetustate consumi. |
6 | Quos enim supra montes myrteos, vel umbrosos dixerat atque nemorosos, nunc aeneos vocat. In quadriga prima equi rufi erant, cruenti, et sanguinarii, et Babylonia crudelitate terribiles. In quadriga secunda, equi nigri, regnum Medorum atque Persarum: quod bigae sedens et egrediens per Assueri regis edictum, mortem omnium Iudaeorum tristi nuntio praeferebat. |
7 | In quadriga tertia, equi albi, Macedones, sub quorum rege Antiocho Machabaeorum victoriam legimus. In quadriga quarta, equi varii fortes. Scimus enim Romanorum reges, alios in gentem Iudaeam fuisse clementes, ut C. Caesarem, Augustum et Claudium: alios persecutores atque terribiles, ut C. Caligulam, Neronem, Vespasianum et Hadrianum. Pro fortibus, quos Aquila κρατεροὺς, Septuaginta ψαροὺς transtulerunt, in Hebraico scriptum est AMASIM. Et quaedam exemplaria male habent πυῤῥοὺς, confundentia colorum differentias atque regnorum, cum πυῤῥοὶ, id est, rufi, non AMASIM, sed ADAMIM appellentur. Propheta ergo quaerente quid sibi vellent significare quae cerneret, Angelus qui loquebatur in eo, respondet, et narrat quatuor esse ventos coeli, id est, quatuor plagas mundi, quae Graeci vocant κλίματα, qui assistant et pareant Domini voluntati. |
8 | Nihil enim haec quatuor regna, quae diximus, absque Domini voluntate fecerunt. In qua erant equi nigri, egrediebantur, inquit, in terram Aquilonis. Quam pulchre quadriga prima in qua erant equi rufi praetermittitur, quid et secunda et tertia fecerint quartaque describitur. Iam enim eo tempore, quo haec propheta referebat, regnum praeterierat Babylonium, et omnem Asiam Medorum potentia possidebat: sub quorum rege Dario, anno eius secundo, mense undecimo [Al. decimo], qui appellatur SABAT, vicesima quarta die mensis, omnia quae supra exposuimus, contemplatur. |
9 | In qua erant igitur equi nigri, egrediebantur in terram Aquilonis: ut Chaldaeorum regnum Medica virtus everteret. Et hoc notandum, quod κλίματα, id est, plagae orbis et mundi, iuxta situm Ierusalem, et templi in Scripturis sanctis appellentur. |
10 | Albi quoque egressi sunt post eos, secuti Medorum Persarumque vestigia, reges Macedonum, ut Chaldaeos ac Babylonem suo imperio subiugarent. Quarti vero, id est, sturnini et varii, pro quo in Hebraeo legitur BORODIM, et qui alio nomine appellantur AMASIM, id est, fortes, atque robusti, egressi sunt ad australem plagam, et totam terram impetu celeri lustraverunt. |
11 | Clamatque angelus qui loquebatur in propheta, ad imperium Romanorum: Ite, perambulate terram, et orbem circuite terrarum, vestrisque pedibus cuncta regna substernite. Conversusque ad prophetam clara voce testatur: Ecce qui egrediuntur in terram Aquilonis, requiescere fecerunt spiritum meum in terra, ad quam profecti sunt. |
12 | Traditum mihi est ab Hebraeis in loco vel difficillimo, quod Alexander et omnes Macedones, id est, equi albi qui egressi sunt post Medos et Persas, qui et ipsi perrexerant in terram Aquilonis, requiescere fecerint spiritum prophetalem in terra Aquilonis, eo quod contra Medos Dei impleverint voluntatem, et in brevi imperium Medorum atque Persarum a Macedonibus sit deletum. |
13 | Grandis enim eorum est consolatio qui premuntur, si sciant hostes suos cito esse perituros. Haec ut potuimus, immo ut accepimus, nostrae linguae studiosis tradimus [Al. tradidimus] sequentes historiae veritatem: nec quadrigas Pharaonis, et currus Babylonios instar explanationis Aegyptiae tenaci memoria conquirentes; non enim quid ubi scriptum, sed qua ratione sit scriptum, considerandum est. |
14 | Iuxta allegoriam quaecumque in quatuor cornibus et quatuor fabris diximus, etiam in praesenti loco accipiamus. Legi in cuiusdam volumine, quatuor quadrigas, in quibus sunt equi rufi et nigri, et albi, et varii, ac fortes, quatuor Evangelia intelligenda et equos Apostolos, per diversitatem colorum diversas gratias possidentes: quorum alii rufi sint in martyrio, alii obscuri, et nigri, et Christi mysteria cognoscentes, de quibus dicatur in Psalmis: Caligo sub pedibus eius [Psal. XVII, 10]. Et: Posuit tenebras latibulum suum [Psal. XII] Alii albi. gratia virginali; alii varii et fortes, habentes gratiam curationum diversarumque virtutum. |
15 | Hae quadrigae quatuor, sive currus, missi sunt in quatuor ventos coeli, id est, ad cardines mundi, et universum orbem terrarum, ut explerent Domini voluntatem: quibus postea infertur ab Angelo: Ite, et perambulate terram, et in cunctis terrarum finibus Evangelium seminate. Hoc quoque quod sequitur: Ecce qui egrediuntur in terram Aquilonis requiescere fecerunt spiritum meum in terra Aquilonis, sic explanavit, ut diceret requievisse spiritum Domini, sive angeli, quando in terra Aquilonis, diaboli regna durissima apostolica praedicatione subversa sunt, et haec esse regna, quae Domino Salvatori in monte excelso diabolus ostendens, sibi tradita gloriatus sit [Matth. IV]. |