1 | CAP. XXXV, VERS. 1.---Igitur Eliu haec rursum locutus est. |
2 | [14. ] Superborum immensa loquacitas.---Omnis qui multa loquitur, in locutione sua semper incipere studet, quatenus inchoatione ipsa suspensos auditores faciat, ut eo attentius taceant, quo quasi novum audire aliquid exspectant. Eliu vero alia finiens, alia incessanter exorditur, ut immensa loquacitas per subiuncta semper initia continuetur. Sequitur: |