Gregorius Magnus, Moralia in Iob, 17, CAPUT XIX.
| 1 | VERS. 3.---Cui dedisti consilium? forsitan illi, qui non habet sapientiam? |
| 2 | [28. ] Stulto consilium dare, charitatis, sapienti, ostentationis; ipsi sapientiae, perversitatis est.---Dare stulto consilium, charitatis est; dare sapienti, ostentationis; dare vero ipsi Sapientiae, perversitatis. Et quia hi quos tenere haereticorum speciem diximus per locutionem suam ostentationi potius quam utilitati serviebant, recte adhuc contra Baldad subditur: |
| 3 | IBID.---Et prudentiam tuam ostendisti plurimam. |
| 4 | Omnis cui prudentia recta est, plurima non est, quia, iuxta Pauli vocem, non plus appetit sapere quam oportet sapere . Cui vero est plurima, non est recta, quia dum ultra modum tenditur, in quolibet latere culpae declinatur. Prudentiam vero suam plurimam ostendunt qui videri prae aliis prudentiores appetunt. Unde fit plerumque ut cum moderate sapere nesciunt, etiam fatua loquantur. Pro qua re ipse adhuc excessus prudentiae subiungitur, ut dicatur: |