Gregorius Magnus, Epistolae, 13, EPISTOLA XVIII. AD QUOSDAM SICILIAE EPISCOPOS. Adrianum patrimonii rectorem commendat. Episcopos admonet ne, cum ad infantes consignandos egrediuntur, subiectos suos ultra modum gravent.
| 1 | Gregorius Leoni, Secundino, Ioanni, Dono, Lucido, Traiano, episcopis Siciliae. |
| 2 | Sicut nos nobis invicem spiritalia per apostolorum orationem admonemur impertiri suffragia, ita in his quae necessitate iniuncti regiminis pro dispensatione rerum pauperum Deo per nos fuerint auctore disposita sacerdotalia dignum est solatia non deesse. |
| 3 | Latorem siquidem praesentium Adrianum, chartularium nostrum, ad regendum Ecclesiae nos rae patrimonium, Syracusanarum videlicet partium, dirigentes, fraternitati vestrae necessario duximus commendandum, ut, in quo usus exegerit, vestra ei solatia conferatis, quatenus dum et ad agendum per vos corporalibus, et ad facilitatem explendi quae coeperit spiritalibus orationum fuerit fultus auxiliis, prospere ea quae a nobis ei iniuncta sunt Deo quoque valeat cooperante perficere. |
| 4 | Vosmetipsos autem ita ante conspectum omnipotentis Dei in bonis operibus debetis exhibere, ut inveniri in vestra actione nequeat quod vel Deo iudice percuti, vel quolibet homine insidiante valeat accusari. |
| 5 | Nam eidem praefato chartulario nostro iniunximus ut si qua de reverendissimis fratribus nostris episcopis inordinate acta cognoverit, prius quidem secreta ac modesta adhortatione ipse corripiat: quae si ita emendata non fuerint, nobis celeriter innotescat. |
| 6 | Praeterea relatum est nobis (Grat., caus. 10, q. 3, c. 9), sanctae memoriae decessoris mei temporibus per Servumdei diaconum, qui iam tunc ecclesiastici patrimonii curam gessit, fuisse dispositum ut sacerdotes per diversas vestras dioeceses constituti, quoties ad consignandos infantes egredimini, ultra modum gravari minime debuissent. |
| 7 | Summa enim praefixa fuerat, vobis, ut audio, consentientibus, quae ab eisdem sacerdotibus pro labore clericorum dari debuisset. |
| 8 | Atque hoc quod tunc placuit, nunc, sicut dicitur, minime custoditur. |
| 9 | Unde fraternitatem vestram admoneo ut subiectis vestris graves non studeatis existere, sed si qua sunt gravamina temperetis, quia nec ab eo quod semel definitum est deflectere debuistis. |
| 10 | Etenim in futura et in praesenti vobis vita prospicitis, si eos qui vobis commissi sunt sine gravamine conservatis. |