Gregorius Magnus, Epistolae, 11, EPISTOLA L. AD ADRIANUM NOTARIUM. Agathosae maritum suum, nolente ipsa tonsuratum et monachum, reddi iubet.
| 1 | Gregorius Adriano notario Panormitano. |
| 2 | Agathosa (Grat. 27, q. 2, c. 21) latrix praesentium questa est maritum suum contra voluntatem suam in monasterio Urbici abbatis esse conversum. |
| 3 | Quod quia ad eiusdem abbatis culpam et invidiam non est dubium pertinere, experientiae tuae praecipimus ut diligenti inquisitione discutiat, ne forte cum eius voluntate conversus sit, vel ipsa se mutare promiserit. |
| 4 | Et si hoc repererit, et illum in monasterio permanere provideat, et hanc, sicut promisit, mutare compellat. |
| 5 | Si vero nihil horum est, nec quoddam fornicationis crimen, propter quod viro licet relinquere uxorem, praedictam mulierem commisisse cognoveris, ne illius conversio uxori relictae in saeculo fieri possit perditionis occasio, volumus ut maritum suum illi, vel si iam tonsuratus est, reddere omni debeas excusatione cessante. |
| 6 | Quia etsi mundana lex praecipit, conversionis gratia, utrolibet invito, posse solvi coniugium, divina hoc tamen lex fieri non permittit. |
| 7 | Nam, excepta fornicationis causa, vir uxorem dimittere nulla ratione conceditur, quia postquam copulatione coniugii viri atque mulieris unum corpus efficitur, non potest ex parte converti, et ex parte in saeculo remanere. |
| 8 | (Cf. Ioan. Diac. l. IV, c. 41.) |