Gregorius Magnus, Epistolae, 7, EPISTOLA XLV. AD CLAUDIUM ABBATEM. Romam quantocius veniat.
| 1 | Gregorius Claudio abbati. |
| 2 | Veniente viro reverendissimo Severo episcopo, tuam quoque dilectionem credidi ad beati Petri apostolorum principis limina pariter venire, quia et ita mihi fuerat nuntiatum, et valde ex eodem nuntio laetabar. |
| 3 | Sed credo te occupationibus monasterii praepeditum, et idcirco ad me minime venisse. |
| 4 | Epistolas vero quas dilectio tua ante hoc tempus transmiserat accipiens, sicut voluisti, secreto relegi. |
| 5 | Sed de tribus personis de quibus scripseras, nihil vidi esse possibile; de ea maxime persona, quae hic apud me fuit non suspicor posse aliquid tale utiliter fieri, quae aut naturae simplicitate, aut negligentia torpere mihi visa est. |
| 6 | Et ideo dilectio tua si quid valet illic requirat, et sollicite disponat, atque ad me veniat. |
| 7 | Si vero venire non valet, vel post aliquantum temporis venire debet, ut usque ad quinque vel sex menses, si vita comes fuerit, mecum faciat, et postea ad propria revertatur. |
| 8 | Omnipotens Dei gratia ab omni te adversitate custodiat. |