Gregorius Magnus, Epistolae, 5, EPISTOLA XI. AD FORTUNATUM EPISCOPUM. Gratianum Venefranae Ecclesiae diaconum Neapolitanae incardinari permittit. Vetat ne coram laicis in ius vocentur clerici, ac ne causarum iudicium ipse differat. Hortatur ad pastoralem vigilantiam.
| 1 | Gregorius Fortunato episcopo Neapolitano. |
| 2 | Fraternitatem tuam (Grat. dist. 71, c. 5) a nobis petisse recolimus ut Gratianum Ecclesiae Venefranae diaconum tuae cederemus Ecclesiae cardinandum. |
| 3 | Et quoniam nec episcopum cui obsecundare, nec propriam habet Ecclesiam, hoste scilicet prohibente, quo suum debeat ministerium exhibere, petitionem tuam non praevidimus differendam: idcirco scriptis tibi praesentibus eum necessario duximus concedendum, habituro licentiam diaconum illum, nostra interveniente auctoritate, Ecclesiae tuae Deo propitio constituere cardinalem. |
| 4 | Quia vero pervenit ad nos clericos aliasque civitatis ac parochiae tuae religiosas personas ab aliis conveniri, fieri hoc de caetero prohibemus, et neque clericum tuum, neque monachum vel quamlibet civitatis aliam religiosam personam parochiae tuae conveniri a quoquam vel ad alterius volumus iudicium exhiberi. |
| 5 | Sed si quis contra huiusmodi personas cuiuslibet negotii movere voluerit quaestionem, fraternitatem tuam noverit adeundam. |
| 6 | Aut si forte, ut assolet, aliqua illis quolibet modo fuerit nata suspicio, et electorum desideraverint iudicium, sub tua exsecutione eligendi fas habeant cognitores; quatenus hoc modo nec tu amisisse iurisdictionem, nec actor apud suspectum litigando videatur praeiudicium sustinere. |
| 7 | Hoc etenim servandum et Anthemio subdiacono nos praecepisse cognosce. |
| 8 | Oportet ergo ut fraternitas tua erga monasteria civitatis, parochiaeque suae, omnesque subiectos pastorali cura diligenter invigilet, et de vita actuque eorum sit omnino sollicita, ut sicut nos haec tibi privilegia servare dignoscimur, ita et tu vigilantiam tuam in cunctis, ut decet, solerter exhibeas, quatenus in nulla re possis de neglectu reprehensibilis inveniri. |
| 9 | Porro autem si tu, quod non opinamur, dissimulandum putaveris, rectori patrimonii Ecclesiae nostrae, qui illic est, vel fuerit constitutus, noveris esse licentiam ut quod sponte postponis eius facere instantia modis omnibus urgearis. |
| 10 | Sed et illud studere te convenit, ut hi qui contra quoslibet iurisdictioni tuae suppositos causam habuerint nullis apud fraternitatem tuam frustratoriis debeant dilationibus lacessiri, ne ad fatigationem et damnum alterius haec tibi servasse privilegia videamur. (Cf. Ioan. Diac. lib. III, n. 20.) |