Gregorius Magnus, Epistolae, 4, EPISTOLA XL. AD MARCELLUM SCHOLASTICUM. Pro Maximo indulgentiam postulanti amice indicat id rectitudinem disciplinae non pati.
| 1 | Gregorius Marcello scholastico. |
| 2 | Gloriae vestrae charitas sic in nostro corde semper invigilat, ut nihil sibi corporalis defendat absentia. |
| 3 | Nam quamvis a carnalibus oculis longe est, mentis tamen aspectibus nunquam deest. |
| 4 | Frequenter enim nos voluntas ad scribendum desideranter impellit, sed occupatio non permittit. |
| 5 | Dum ergo nobilitatis vestrae peritia non ignoret quantis sit locus noster occupationibus involutus, quod a scribendi interdum cessamus officio, non voluntatis, sed necessitatis esse consideret. |
| 6 | Gloria autem vestra quod tardius in sua nos requirit epistola, qua possit excusatione defendere non videmus. |
| 7 | In hoc igitur sola me debui taciturnitate defendere, sed fervor charitatis linguam meam non pertulit habere silentium. |
| 8 | Salutantes itaque cum omni affectu atque dulcedine, indicamus nos graviter contristatos quod illa a nobis voluistis expetere in quibus dum voluntatem vestram perficere, quia obsistit ratio, non valemus, contristare vos, quod nolumus, videmur. |
| 9 | Nam hoc nos sine correptione relinquere ecclesiastica non sinit aliquo modo disciplina; nec vos pro talibus decet petere, ne non rectitudini, sed indisciplinationi, quod absit, videamini consentire. |
| 10 | Causa vero eiusdem Maximi pro quo nobis scribitis, quem si missarum solemnia celebrare praesumpserit, iam sacri corporis communione privavimus, matura quando oportuerit deliberatione, sicut Deo nostro placuerit, iudicabitur atque disponetur. |
| 11 | Oramus autem omnipotentem Dominum, ut et hic vos sua propitiatione custodiat et ad aeternae vitae praemia perducat. |
| 12 | Mense Augusto, indictione 12. (Vide sup. ep. 10.) |