Gregorius Magnus, Dialogi, 4, CAPUT XX Quod aliquando animae meritum non in ipso egressu, sed post mortem verius declaratur.
| 1 | Sed inter haec sciendum est quia aliquando animae meritum non in ipso suo egressu ostenditur, post mortem vero certius declaratur. Unde et sancti martyres ab infidelibus crudelia multa perpessi sunt, qui tamen, ut praediximus [Supra, c. 6], ad ossa sua mortua signis quotidie et miraculis clarescunt. |
| 2 | ΚΕΦΑΛ. ΚΑ′. Περὶ ψυχῶν δικαίων, ὅτι ἐν τῇ ἐξόδω οὐχ ὁρῶνται, καὶ τὰ ἑξῆς. |
| 3 | Ἐπὶ τούτοις πᾶσι, καὶ τοῦτο γνωστὸν ὑπάρχει, ὅτι οὐ πάντοτε ἐν τῇ ἐξόδω τῆς ψυχῆς τὸ ἀξίωμα αὐτῆς δείκνυται, μετὰ δὲ θάνατον ἀσφαλῶς φανεροῦται. Ὄθεν καὶ οἱ ἅγιοι μάρτυρες πολλὴν ὠμότητα παρὰ τῶν ἀπίστων ὑπέμειναν. |
| 4 | Οἵτινης, καθὼς προείπομεν, ἐν τοῖς νεκροῖς αὐτῶν ὀστέοις σημίοις καὶ θαύμασι καθ᾽ ἡμέραν λαμπρύνονται. |