| 1 | Memini cuiusdam senis, cum in eremo Scythiae commorarer (Vide collat. I c. 1), qui cum ad cellam cuiusdam fratris, gratia visitationis, adveniens ostio approximasset, audissetque eum quiddam obmurmurantem intrinsecus, paululum substitit, cognoscere volens quidnam de Scripturis legeret; vel, sicut est moris, operans memoriter recenseret. |
| 3 | Cumque subsistens senex audisset eum finiisse tractatum, et mutato rursum officio celebrare velut diaconum catechumenis Missam, tunc demum pulsavit ostium: qui egressus, occurrensque seni, veneratione solita, introducensque eum, quam olim venerit, cogitationum suarum conscientia remordente, perquirit, ne scilicet diutius stans ad ostium iniuriam pertulisset, ioculariter senex grateque respondit: Modo, inquiens, veni, quando tu missam catechumenis celebrabas. |