| 1 | Nihilominus tamen ut perspicacissimus ac providus medicus, non solum infirmantium cupit mederi vulneribus, sed etiam sanis, quibus eorum possit perpetua sospitas custodiri, similiter congruentia praecepta commendat, dicens, Vos autem nolite deficere benefacientes (II Thess. III), qui nos, id est, vias nostras, sectantes, exempla vobis tradita operis imitatione completis, ac nequaquam eorum desidiam inertiamque sectamini. |
| 3 | Ut castigavit ergo eos qui erant infirmi, ne otio dissoluti inquietudini et curiositati operam darent; ita hos qui sani sunt praemonet, ut humanitatem, quam bonis ac malis impertire Domini praecepto iubemur, si forte quidam pravi ad sanam doctrinam converti noluerint, non abscindant [abscondant] ab eis; sed benefacere et fovere eos tam consolationis et correptionis sermone, quam beneficiis solitis et humanitate non desinant. |