Cassianus, De coenobiorum institutis, 7, CAPUT XXV. De exitu Ananiae, et Saphirae, et Iudae, quem philargyria impellente subierunt.
| 1 | Denique princeps apostolorum his eruditus exemplis, sciens habentem quippiam cupiditatis frena non posse moderari, nec finem eius in parva summa magnave consistere, sed in sola virtute nuditatis: Ananiam et Saphiram, quorum superius fecimus mentionem, quia sibi quippiam de sua facultate servaverant, morte mulctavit: ut interitum, quem ille ultro sibi pro reatu Dominicae proditionis intulerat, hi pro mendacio cupiditatis exciperent (Actor. V). |
| 2 | Quanta in hoc quoque facinoris ac supplicii similitudo concurrit! Ibi namque philargyriam proditio, hic falsitas subsecuta est. |
| 3 | Ibi veritas proditur, hic mendacii crimen admittitur. |
| 4 | Licet enim operis eorum dissimilis videatur effectus, unus tamen finis in utroque concurrit. |
| 5 | Ille namque refugiens paupertatem, resumere, quae abiecerat, concupivit; hi ne fierent pauperes, de substantia sua, quam aut apostolis offerre fideliter, aut totam dispergere fratribus debuerant, quiddam retinere tentaverunt. |
| 6 | Et ideo utrobique sequitur mortis damnatio, quia utrumque crimen de philargyriae radicibus pullulavit. |
| 7 | Itaque si in eos qui non alienas concupierunt substantias, sed propriis parcere tentaverunt, nec habuere desiderium acquirendi, sed reservandi tantummodo voluntatem, processit tam severa sententia: quid censendum de his qui numquam possessas pecunias cupiunt congregare, et nuditatem coram hominibus praeferentes, affectu concupiscentiae coram Deo divites comprobantur? |