Cassianus, De coenobiorum institutis, 7, CAPUT XIV. Philargyriae morbus tripartitus.
1 | Triplex itaque est huius valetudinis morbus, qui ab universis Patribus aequali detestatione damnatur. |
2 | Unus hic, cuius superius descripsimus labem, qui decipiens miserabiles quosque, ea quae ne antea quidem, cum in saeculo degerent, possidebant, congregare persuadet. |
3 | Alius qui haec quae in primordiis suae renuntiationis abiecerat, postea resumere ac rursum desiderare compellit. |
4 | Tertius qui initio malo vitiosoque contractus, et ab imperfectione incipiens, eos quos semel hoc tepore mentis infecerit, paupertatis ac diffidentiae timore perterritos spoliare se cunctis mundi facultatibus non sinit: eosque pecunias vel substantias, quas utique renuntiantes abiicere debuerant, reservantes, ad evangelicam perfectionem numquam pervenire concedit. |
5 | Quarum trium ruinarum exempla in Scripturis sanctis etiam invenimus non levi poena fuisse damnata. |
6 | Nam Giezi ea quae ne antea quidem possederat, volens acquirere, non modo gratiam prophetiae non meruit possidere, quam per successionem velut haereditariam a suo habuit magistro suscipere: verum etiam e contrario aeterna lepra, sancti Elisaei maledictione, perfunditur (IV Reg. V). |
7 | Iudas autem volens resumere pecunias, quas antea, Christum secutus, abiecerat, non solum ad proditionem Domini lapsus, apostolatus perdidit gradum; sed etiam vitam ipsam communi exitu finire non meruit, eamque biothanati morte conclusit (Matth. XXVI). |
8 | Ananias vero et Saphira reservantes partem quamdam ex his quae possederant, apostolico ore, morte mulctantur (Actor. V). |