| 1 | Apud senem Paesium in eremo vastissima commorantem, cum senex Ioannes magno coenobio ac multitudini fratrum praepositus advenisset, et ab eodem velut antiquissimo sodale perquireret, quidnam per omnes quadraginta annos quibus ab eodem separatus in solitudine minime a fratribus interpellatus egisset: Numquam me, ait, sol reficientem vidit. |
| 2 | Et ille: Nec me, inquit, iratum. |