1 | Antiochiae natale sancti Romani, qui temporibus Diocletiani cum Asclepiades praefectus ecclesiam irrumperet, caeteros Christianos hortatus est, ut ei contradicerent. Unde eum primum equuleo extendi, deinde plumbatis graviter caedi, post haec etiam novacula acutissima maxillas eius radi fecit, tunc ad petitionem eius puerum parvulum induci praecepit. Quem Romanus Christi nomine invocato, utrum unum, an plures deos melius esset colere, interrogavit, ut ex eius confessione praefectus confunderetur; cumque puer in unum Deum solum credendum dixisset, indignatus Asclepiades, cathamo eum suspendi, ac verberari, ac postremo etiam decollari iussit, cui nomen Baralas. Romanus vero rursus equuleo suspensus, ungulisque exaratus, ad rogum ardentem, in quem praecipitaretur, perductus est. Sed orante eo, venit repente imber inundans, et exstinxit. Post haec iussit ei linguam abscindi. Quo facto, cum Christum voce clarissima laudaret, reclusus in carcere, ad extremum vero laqueo strangulatus est, sicque sanctus martyr migravit ad Christum. Item in eadem urbe natale sancti Hesychii, qui sub praefato imperatore cum esset miles, et praeceptum audisset, ut quisquis non sacrificaret idolis, cingulum solveret, ob hanc causam imperator colobio muliebri indutum, primo eum in gynaecium dedit; deinde ligato in dextera eius saxo ingenti, inde in fluvium praecipitari iussit. Octava sancti Martini episcopi et confessoris. |