monumenta.ch > Beda Venerabilis > 12
Beda, Historia Eccl. Gentis Anglorum, 4, XI. Ut rex eiusdem provinciae Sebbi, in monachica vitam conversatione finierit. <<<     >>> XIII. Ut Uilfrid episcopus provinciam Australium Saxonum ad Christum converterit.

Beda Venerabilis, Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, 4, CAPUT XII. Ut episcopatum Occidentalium Saxonum pro Leutherio Haeddi, episcopatum Hrofensis Ecclesiae pro Putta Cuichelm, et pro ipso Gefmund acceperit: et qui tunc Nordanhymbrorum fuerint episcopi.

1 [Quartus. Tempora epp. Occ. Sax. usque ad Leutherium an. 670, vide III, 7. Illi successit hic Haeddi an. 676.] Quartus Occidentalium Saxonum antistes Leutherius fuit. Siquidem primus Birinus, secundus Agilberctus, tertius exstitit Uini. Cumque mortuus esset Coinvalch, quo regnante idem Leutherius episcopus factus est, acceperunt [Subreguli. Coinvalch sine prole exstincto circa an. 674, successit in provinciae administratione uxor Sexburga per unum annum, nec cessit imperio, ut W. Malm. ait, nisi vita destituente; M. Westm. vero scribit, Indignantibus regni magnatibus et nolentibus sub sexu femineo militare, a regno expulsam. Atque huic quidem notioni favet regni in subregulos distributio. Notandum tamen quod eodem tempore quo illi regnasse perhibentur, regum nomina Aescuini et Kentuini annales ad Caeduallam implent, dum nullius e subregulis mentio facta est. Alia autem Occ. Sax. regina fuit regis Earconbercti uxor III, 8 IV, 19.] subreguli regnum gentis, et divisum inter se tenuerunt annis circiter decem: ipsisque regnantibus defunctus est ille, et episcopatu functus est Haeddi pro eo: consecratus [Al. add. est] a Theodoro in civitate Lundonia.
2 Cuius episcopatus tempore devictis atque amotis subregulis, Caedualla suscepit imperium: et cum duobus annis hoc tenuisset, tandem superni regni amore compunctus reliquit, eodem adhuc praesule Ecclesiam gubernante; ac Romam abiens, ibi vitam finivit, ut in sequentibus latius dicendum est.
3 Anno autem Dominicae incarnationis sexcentesimo septuagesimo [Sexto. Fefellit hic Baronium Editio Opp. Bedae Coloniensis, qui loco Sexti Septimum legit, contra, mss. et Editiones meliores. Causam invasionis reddunt scriptores insolentem quandam Hlotarii regis Cantiae responsionem; qua autem de re fuerit non traditur.] sexto, cum Aedilred rex Merciorum, adducto maligno exercitu, Cantiam vastaret, et ecclesias ac monasteria sine respectu pietatis [Al., amoris] vel divini timoris foedaret, civitatem quoque Hrosi, in qua erat Putta episcopus, quamvis eo tempore absens, communi clade absumpsit.
4 Quod ille ubi comperit, ecclesiam videlicet suam rebus ablatis omnibus depopulatam, divertit ad Sexuulfum Merciorum antistitem, et accepta ab eo possessione ecclesiae cuiusdam et agelli non grandis, ibidem in pace vitam finivit, nil omnino de restaurando episcopatu suo agens: quia sicut supra diximus, magis in ecclesiasticis quam in mundanis rebus erat industrius; sed in illa solum ecclesia Deo serviens, ubicumque rogabatur, ad docenda Ecclesiae [Al., ecclesiastica] carmina divertens.
5 Pro quo Theodorus in civitate Hrofi Cuichelmum consecravit episcopum. Sed illo post non multum temporis, prae inopia rerum, ab episcopatu decedente, atque ad alia loca secedente, Gebmundum pro eo substituit antistitem.
6 Anno dominicae incarnationis sexcentesimo septuagesimo [Octavo. Antiquus scribendi modus lectores minus exercitatos in errorem induxit, ut septimum nonumque pro octavo legerint.] octavo, qui est annus imperii regis Ecgfridi octavus, apparuit mense Augusto stella quae dicitur cometa; et tribus mensibus permanens, matutinis horis oriebatur, excelsam radiantis flammae quasi columnam praeferens.
7 Quo etiam anno orta inter ipsum regem Ecgfridum, et reverentissimum antistitem Uilfridum dissensione, pulsus est idem antistes a sede sui episcopatus, et duo in locum eius substituti episcopi, qui Nordanhymbrorum genti praeessent: Bosa videlicet, qui Deirorum, et Eata, qui Berniciorum provinciam gubernaret: hic in civitate Eburaci, ille in Hagustaldensi, sive in Lindisfarnensi Ecclesia cathedram habens episcopalem, ambo de monachorum collegio in episcopatus gradum adsciti.
8 Cum quibus et Eadhaed in provincia Lindisfarorum, quam nuperrime rex Ecgfrid, superato in bello et fugato Uulfhere, obtinuerat, ordinatur episcopus. Et hunc primum eadem provincia proprium accepit praesulem, secundum Aediluini, tertium Eadgarum, quartum Cyniberctum, quem in praesenti habet. Habebat enim ante Eadhaedum, antistitem Sexuulfum, qui etiam Merciorum et Mediterraneorum Anglorum simul episcopus fuit: unde et expulsus de Lindissi, in illarum provinciarum regimine permansit.
9 Ordinati sunt autem [Eadhaed. Hic cum reliquis episcopis Lindisfarorum proprie dictis, sedem habuit in Sidnacestria prope Gainsbrough, per novem successiones usque ad Brihtredum. De Eadhaedo vide supra III, 28.] Eadhaed, Bosa, et Eata Eboraci ab archiepiscopo Theodoro: qui etiam post tres abscessionis Uilfridi annos, horum numero duos addidit antistites [DCLXXXI], Tunberctum ad Ecclesiam Hagustaldensem, remanente Eata ad Lindisfarnensem, et Trumvini ad provinciam Pictorum, quae tunc temporis Anglorum erat imperio subiecta.
10 Eadhaedum de Lindissi reversum, eo quod Aedilred provinciam recepisset, Hrypensi Ecclesiae praefecit.
Beda Venerabilis HOME

bnf5226.231 csg247.193 csg547.607 hab34.225 ubk402.22

© 2006 - 2024 Monumenta Informatik