Beda Venerabilis, Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, 4, CAPUT VIII. Ut in eodem monasterio puerulus moriens, virginem quae se erat secutura, clamaverit [Al., vocaverit]; utque alia de corpore egressura, iam particulam futurae lucis aspexerit.
| 1 | [DCLXXVI] Erat in eodem monasterio puer trium circiter, non amplius, annorum, Aesica nomine, qui propter infantilem adhuc aetatem in virginum Deo dedicatarum solebat cella nutriri, ibique medicari. Hic praefata pestilentia tactus, ubi ad extrema pervenit, clamavit tertio [Al., ter] unam de consecratis Christo virginibus, proprio eam nomine quasi praesentem alloquens, Eadgyd, Eadgyd, Eadgyd; et sic terminans temporalem vitam, intravit aeternam. At virgo illa quam moriens vocabat, mox in loco quo erat, eadem adtacta infirmitate, ipso quo vocata [Al., vocitata] est die de hac luce subtracta, et illum qui se vocavit ad regnum caeleste secuta est. |
| 2 | Item quaedam ex eisdem ancillis Dei cum praefato tacta morbo, atque ad extrema esset perducta, coepit subito circa mediam noctem clamare his quae [Al., qui] sibi ministrabant, petens ut lucernam quae inibi accensa erat, exstinguerent: quod cum frequenti [Al., sequenti] voce repeteret, nec tamen ei aliquis obtemperaret, ad extremum intulit: 'Scio quod me haec insana mente loqui arbitramini; sed iam nunc non ita esse cognoscite: nam vere dico vobis, quod domum hanc tanta luce impletam esse perspicio, ut vestra illa lucerna mihi omnimodis esse videatur obscura. |
| 3 | ' Et cum ne adhuc quidem talia loquenti quisquam responderet, vel adsensum praeberet, iterum dixit: 'Accendite ergo lucernam illam, quamdiu vultis; attamen scitote quia non est mea: nam mea lux [Al., mea lux: nam], incipiente aurora, mihi adventura est.' Coepitque narrare quia apparuerit sibi quidam vir Dei [Al. om. Dei] qui eodem anno fuerat defunctus, dicens quod adveniente diluculo perennem esset exitura ad lucem. |
| 4 | Cuius veritas visionis cita [Al., ita] circa exortum diei puellae morte probata est. |