Beda Venerabilis, Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, 3, 20

monumenta.ch > Beda Venerabilis > 20
Beda, Historia Eccl. Gentis Anglorum, 3, XIX. Ut Furseus apud Orientales Anglos monasterium fecerit; et de visionibus vel sanctitate eius, cui etiam caro post mortem incorrupta testimonium perhibuerit. <<< >>> XXI. Ut provincia Mediterraneorum Anglorum sub rege Peada Christiana sit facta.

Beda Venerabilis, Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, 3, CAPUT XX. Ut, defuncto Honorio, pontificatu sit functus Deusdedit; et qui [Al. add. et] in tempore illo Orientalium Anglorum, qui Hrofensis Ecclesiae fuerint antistites.

Interea [Defuncto. Felix cum defungeretur sepultus est in Domnoc sede sua, inde translatus ad Seham, hodie Soham, quae est villa iuxta stagnum quod volentibus ire in Heli quondam periculosum navibus, nunc facta via per palustre arundinetum, transitur pedibus. Sunt ibi adhuc indicia ecclesiae a Danis dirutae et incensae, quae ibi habitatores pariter exustos ruinis operuit suis. Corpus vero sancti multo post quaesitum et repertum, in Rameseiense Coenobio humatum est. W. Malm., de Pont. II. Eius memoria celebratur die 8 Martii.] defuncto Felice Orientalium Anglorum episcopo [DCXLVII] post decem et septem annos accepti episcopatus (Vid. lib. II, c. 15, not.), Honorius loco eius ordinavit Thomam diaconum eius de provincia Gyrviorum: et hoc [Al. om. hoc] post quinque annos sui episcopatus de hac vita subtracto, Berctgilsum, cognomine Bonifacium, de provincia Cantuariorum, loco eius substituit [DCLII]. Et ipse quoque Honorius, postquam metas sui cursus implevit, ex hac luce migravit anno ab Incarnatione Domini sexcentesimo quinquagesimo tertio, pridie Kalendarum Octobrium: et cessante episcopatu per annum et sex menses, electus est archiepiscopus cathedrae Doruvernensis sextus Deusdedit de gente Occidentalium Saxonum: quem ordinaturus venit illuc Ithamar [DCLV], antistes Ecclesiae Horfensis [Al., antistes Hrof.]. Ordinatus est autem die septimo Kalendarum Aprilium, et rexit Ecclesiam annos novem, menses septem [Al., quatuor], et duos dies; et ipse, defuncto Ithamar, consecravit pro eo Damianum qui de genere Australium Saxonum erat oriundus [DCLXIV].