Beda Venerabilis, Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, 1, CAPUT XIX. Ut iidem causa infirmitatis ibidem detentus, et incendia domorum orando restinxerit; et ipse per visionem a suo sit languore curatus.
| 1 | Unde dum redeunt, insidiator inimicus, casualibus laqueis praeparatis, Germani pedem lapsus occasione contrivit, ignorans merita illius, sicut Iob beatissimi, afflictione corporis propaganda: et dum aliquandiu uno in loco infirmitatis necessitate teneretur, in vicina qua manebat casula exarsit incendium: quod consumptis domibus quae illic palustri harundine tegebantur, ad eum [Al., illud] habitaculum in quo idem iacebat, flabris stimulantibus ferebatur. Concursus omnium ad antistitem convolavit, ut elatus [Al., elatis] manibus periculum quod imminebat evaderet: quibus increpatis, moveri se, fidei praesumptione non passus est. |
| 2 | At multitudo omnis desperatione perterrita, obviam currit incendio. Sed ut Dei potentia manifestior appareret, quidquid custodire tentaverat turba, consumitur; quod vero iacens et infirmus defenderat, reserato [Al., reservato] hospitio sancti viri, expavescens flamma transilivit, ultra citraque desaeviens, et inter globos flammantis incendii, incolume tabernaculum quod habitator inclusus servabat, emicuit. |
| 3 | Exultat turba miraculo, et victam se divinis virtutibus gratulatur. Excubabat diebus ac noctibus ante tugurium pauperis vulgus sine numero; hi animas curare cupientes, hi corpora. Referri nequeunt quae Christus operabatur in famulo, qui virtutes faciebat infirmus: et cum debilitati suae nihil remedii pateretur adhiberi, quadam nocte candentem niveis vestibus vidit sibi adesse personam, quae manu extensa iacentem videretur adtollere, eumque consistere firmis vestigiis imperabat: post quam horam ita fugatis doloribus recepit pristinam sanitatem ut die reddito itineris laborem subiret intrepidus. |