Beda Venerabilis, De orthographia, {i}
1 | intempesta nox est media nox, quando quiescendum est, hinc utique dicta, quia inoportuna est actioni uigilantium; tempestiuum enim ueteres dixerunt oportunum et intempestiuum inoportunum ducto a tempore uocabulo, non a perturbatione aeris, quae consuete tempestas uocatur, quamquam isto uerbo licenter utantur historici, ut dicant ea tempestate quod uolunt eo tempore intellegi. |
2 | inmaturitas nocturnum tempus est, quod non est maturum, id est oportunum ut agatur aliquid uigilando; quod etiam uulgo dici solet hora inportuna, Graece ἀωρία. |
3 | praeueni inmaturitate ἐν ἀωρίᾳ. |
4 | nihil uero interest ad sententiam, utrum inmaturitate an in inmaturitate dicatur, quomodo nihil distat, utrum quis dicat egisse se aliquid galli cantu an in galli cantu. |
5 | iuuentus sicut et senectus plurali numero non flectitur. |
6 | iuuenis et iuuenior non recipiunt superlatiuum, sicut nec senex et senior; solent autem iunior et senior ad se inuicem dici minor et maior, etsi neuter ipsorum senili accessit aut propinquauit aetati. |
7 | Ambrosius: iunior est herbis sol, iunior faeno. |
8 | interior et intimus non habent positiuum gradum; inferior et infimus similiter. |
9 | ipsum neutro genere dicendum non ipsud, ut illud et istud, quoniam ueteres nominatiuum masculinum non ipse dicebant sed ipsus. |
10 | inpingo facit perfectum inpinxi et inpegi. |
11 | inmunes periculi et inmunes a periculo. |
12 | indigus et prodigus per unum u scribenda; indiga et prodiga sine u. |
13 | Augustinus: auaritia pecuniam congregat, luxuria spargit, ista indiga, illa prodiga. |
14 | incredibile quod credi non potest; incredulus qui credere non uult. |
15 | in praepositio significat modo id quod est ualde et uim uerbi cui praeponitur auget, ut increpuit, insonuit, infregit; modo idem quod non, ut inualidus, infirmus; modo ponitur pro eo quod est inter, ut benedicta tu in mulieribus; modo pro aduersus ut, duo in tres et tres in duos diuidentur; modo pro spatio temporali, cum significat usque, ut dicimus, a mane in noctem, at uolumus intellegi usque in noctem. |
16 | interest et refert producta re unum idemque significat, quod Graece dicitur διαφέρει. |
17 | dicimusque ita interest mea et refert mea, interest eius et refert illius, interest et refert nostra interest et refert illorum. |
18 | impleor uini et uino. |
19 | inuado te et in te; intueor te et in te; incurro te et in te. |
20 | incurri et incucurri. |
21 | inuideo diuitem, inuideo ei pulchritudinem. |
22 | iratus ex offensa est, iracundus natura; itaque ira repentino motu nascitur, iracundia perpes uitium est. |
23 | ignis ablatiuum casum et in e et in i mittit. |
24 | iuga montium pluraliter semper, iugum enim iumentorum; sed Virgilius, hoc superate iugum. |
25 | intestina et incunabula pluralia tantum. |
26 | ius, id est aequitas, non habet pluralem nisi iura tantum. |
27 | iocum singulariter neutrale, pluraliter hi ioci et haec ioca. |
28 | instar illius rei dicere debemus, non ad instar. |
29 | inluuies sordium est, ingluuies uentris: illud a non lauando, hoc ab ingluendo dictum. |
30 | iuuentus multi inuenes dicuntur; iuuentas unius hominis, aetas; Iuuenta ipsa dea ut Graeci dicunt aut poetae Iunonis filia, uxor Herculis, a qua Iunium mensem appellatum in libris fastorum legimus. |
31 | insita arbor est cui incisae alienum germen includitur; adsita cui incolumi aliud quod sustineat adiungitur. |
32 | inuideo tibi diuitiis, non diuitias. |
33 | inermus facit pluralem inermi, inermis pluralem inermes. |
34 | illius similis ad mores refertur, illi similis ad uultum. |
35 | inuidus qui inuidet; inuidiosus qui inuidiam sustinet. |
36 | idem correpte neutrum; idem producte masculinum in utroque numero. |
37 | interpretor, et quae deriuantur siue declinantur ab eo, per simplicem e scribenda. |
38 | inberbi dicuntur, non inberbes. |
39 | sic etenim Varro, inberbi iuuenes, sed et Cicero inberbum dixit, non inberbem; Titus Liuius autem inberbis singulariter. |
40 | imputribile per m scribendum, non per n; impono similiter et huiusmodi similia; immitto, non inmitto; irrigo, non inrigo; impleo, non inpleo; immundus, non inmundus. |
41 | inquilini non habentes propriam domum, sed habitantes in alieno. |
42 | incolae siue aduenae utique aduenticii perhibentur, quae cuncta ex uno Graeco, quod est πάροικος in sacris litteris interpretata habemus. |
43 | ex his deriuantur nomina incolatus et inquilinatus. |
44 | trahit autem inquilinus, sicut et peregrinus, nonnumquam nomen datiui casus, ut Augustinus de reprobis, sunt autem et ipsi peregrini et inquilini non huic terrae, sed populo dei. |
45 | imponere est rem aliquam, siue corporalem seu incorporalem, alteri rei superponere; sed et imponere pro fraudem facere aliquando dicitur, unde impostura uocatur, cum argentum uel aurum uiliori metallo adulteratur, et qui hoc facit impostor uocatur. |
46 | unde etiam uulgo qui aliquid fraudis facit aut simulationis impostor solet appellari. |
47 | Gregorius papa: coepit illum simulatorem et uerbo rustico impostorem clamare. |
48 | unde habes in sacra scriptura: quare imposuisti mihi? nonne pro Rachel seruiui tibi?. |
49 | et in regum: quare imposuisti mihi? tu es enim Saul, hoc est quare me simulatione decipere et fraudem facere uoluisti? et Augustinus: et ideo sibi miser imponit; sibi enim fraudem facit qui perdit meliora amando peiora. |