| 1 | [Dies iste omni aevo solemnis. Prae caeteris eminet sacramentis.] Perpetui muneris refulsit hodie ornamentum, quando congregatio sancta discipulorum accipere meruit Spiritum sanctum. Ante hos decem circiter dies celebravimus Domini Christi pium ascensum: Dominicae resurrectionis quinquagesimus hodie dies eluxit, in quo die Spiritus Dei flammata charitate radiavit. Patriarchae omnes et Prophetae solemnitatem istorum festorum dierum sancta veneratione deputabant: sed istum diem prae omnibus solemniter celebrabant. In isto numero quinquagenae supputationis multa sunt mysteria sanctitatis: qui annus vocatur Remissionis, propinans servis munera libertatis. Paulus beatus festinabat istum diem Ierosolymis celebrare, quem sciebat prae omnibus diebus sacramentis mirificis eminere. In isto die, tunc dictis iam temporibus in monte Sinai Moyses Legem accepit, et mandata Dei populo propalavit. Ibi Deus in montem descendit; hic Spiritus sanctus igneis linguis demonstratus advenit. Ibi tonitrua, et voces; hic flammati linguis variis emicant Piscatores. Sicut modo divina pagina loquebatur, Cum complerentur, inquit, dies Pentecocostes [Act. II, 1, sqq.], etc. |
| 2 | [Apostoli bene dicuntur musto pleni.] Quam pulchra est, fratres, charitatis coniunctio, quae paratum cor semper exhibet Deo! Invenit eos concordia charitatis; et collustravit eos inundans divinitas deitatis. Advenit ignis divinus, non comburens, sed illuminans; non consumens, sed lucens. Invenit cordium receptacula munda; et tribuit gratis charismatum dona. Vidit sanctorum vasorum purissimum sinum; et vinum mittere dignatus est novum. Coeperunt vasa eorum vinum bulliendo ructare, et linguis omnium gentium resonare. At quomodo non cunctarum nationum haberent notitiam linguarum, qui in sese susceperunt sancti Spiritus mysterium, et ignis gratiae sacramentum? Dum multi de tam magno arcano mirarentur, alii deridentes dicebant, Quia musto repleti sunt [Act. II, 13]. Bene quidem nescientes dicebant: quia mustum ebulliendo omnes sordes proiicit foris; ut et odorem custodiat, et suavitatem abscondat. Utres novi vinum novum susceperunt; ut et vinum illaesum reservarent, et ipsi in novitate sancti Spiritus ambularent. De isto Spiritu sancto propheta dicebat, Emitte Spiritum tuum, et creabuntur; et renovabis faciem terrae [Psal. CIII, 30]. Renovata est vere terrae facies, innovata in meliori, quando lingua eucharis laudes decantavit potentiae coelestis, et melos insonuit deitatis. De isto Spiritu sancto idem propheta dixit, Verbo Domini coeli firmati sunt, et Spiritu oris eius omnis virtus eorum [Psal. XXXII, 6]. Ignivit coelos, qui fecerat coelos: misit flammam divinam, et praeparavit ad cantandum organa sua. Ergo, fratres, istum diem cum timore Dei celebremus, quando indulgentiam accipere Spiritus sancti meruimus. |