Augustinus, Epistolae, 238, 4, 21.
| 1 | Neque enim Spiritus sanctus si aut Deus aut verus Deus non esset, templum eius essent corpora nostra. |
| 2 | Nescitis, inquit, quia corpora vestra templum in vobis est Spiritus sancti, quem habetis a Deo? |
| 3 | et ne quisquam ipsum Spiritum negaret Deum, continuo secutus ait, Et non estis vestri: empti enim estis pretio magno. |
| 4 | Glorificate ergo et portate Deum in corpore vestro, eum scilicet cuius templum corpora nostra esse praedixerat. |
| 5 | Iam hoc mirabile est, si verum est quod vos audio dicere, ita esse Spiritum sanctum minorem Filio, sicut Patre minor est Filius. |
| 6 | Cum enim corpora nostra membra sint Christi, sicut dicit Apostolus; itemque corpora nostra templum sint Spiritus santi, sicut idem ipse dicit apostolus (I Cor. VI, 19, 20, 15), nimium miror quomodo sint membra maioris, templum minoris. |
| 7 | An forte iam placet dicere Spiritum sanctum Domino Iesu Christo esse maiorem? |
| 8 | Videtur enim suffragari huic opinioni etiam illa sententia: Quoniam qui dixerit verbum adversum Filium hominis, remittetur ei: qui autem dixerit adversus Spiritum sanctum, non remittetur ei, neque in hoc saeculo, neque in futuro (Matth. XII, 32). |
| 9 | Periculosius enim peccatur in maiorem quam in minorem: nec separari fas est Filium hominis a Filio Dei, quia ipse Filius Dei factus est Filius hominis, non mutando quod erat, sed assumendo quod non erat. |
| 10 | Sed absit etiam talis impietas, ut Spiritus sanctus maior Filio esse credatur. |
| 11 | Non ergo facile in perversum moveant quae ita dicuntur, quasi ostendant alterum altero esse maiorem. |