Augustinus, Epistolae, EPISTOLA LXXXI . Hieronymus Augustino, excusans quod ipsius litteris responderit liberius Epistola 75, rogansque ut, omissis contentiosis quaestionibus, deinceps secum invicem amice conferant, et placide versentur in campo sacrarum Scripturarum.
1 | Domino vere sancto et beatissimo papae AUGUSTINO, HIERONYMUS, in Christo salutem. |
2 | Cum a sancto fratre nostro Firmo sollicite quaererem quid ageres, sospitem te laetus audivi. |
3 | Rursum cum tuas litteras non dico sperarem, sed exigerem; nesciente te, de Africa se profectum esse dixit. |
4 | Itaque reddo tibi per eum salutationis officia, qui te unico amore complectitur: simulque obsecro ut ignoscas pudori meo, quod diu praecipienti ut rescriberem, negare non potui. |
5 | Nec ego tibi, sed causae causa respondit. |
6 | Et si culpa est respondisse, quaeso ut patienter audias, multo maior est provocasse. |
7 | Sed facessant istiusmodi querimoniae: sit inter nos pura germanitas; et deinceps non quaestionum, sed charitatis ad nos scripta mittamus. |
8 | Sancti fratres, qui nobiscum Domino serviunt, affatim te salutant. |
9 | Sanctos qui tecum Christi leve trahunt iugum, praecipue sanctum et suscipiendum papam Alypium, ut meo obsequio solutes, precor. |
10 | Incolumem te et memorem mei, Christus Deus noster tueatur omnipotens, domine vere sancte et beatissime papa. |
11 | Si legisti librum Explanationum in Ionam, puto quod ridiculam cucurbitae non recipias quaestionem. |
12 | Si autem amicus, qui me primus gladio petiit, stilo repulsus est; sit humanitatis tuae atque iustitiae, accusantem reprehendere, non respondentem. |
13 | In Scripturarum campo, si placet, sine nostro invicem dolore ludamus. |