| 1 | Ex quo coepi ad te scribere ac tua scripta desiderare, nunquam mihi melior occurrit occasio, quam ut per Dei servum ac ministrum fidelissimum, mihique charissimum mea tibi afferretur epistola, qualis est filius noster Cyprianus diaconus. |
| 2 | Per hunc certe ita spero litteras tuas, ut certius in hoc rerum genere quidquam sperare non possim. |
| 3 | Nam nec studium in petendis rescriptis memorato filio nostro deerit, nec gratia in promerendis, nec diligentia in custodiendis, nec alacritas in perferendis, nec fides in reddendis: tantum si aliquo modo merear, adiuvet Dominus, et adsit cordi tuo et desiderio meo, ut fraternam voluntatem nulla maior voluntas impediat. |