Augustinus, Epistolae, 43, 9, 25.
1 | Traduntur in persecutione sancti Codices, confitentur traditores, et Deo dimittuntur. |
2 | Non interrogantur innocentes, et ab hominibus temerariis damnantur. |
3 | Probatur integer certis iudiciis, qui inter absentes damnatos multo vehementius caeteris criminatus est. |
4 | Iudicium episcoporum ad Imperatorem appellatur: iudex eligitur Imperator; iudicans contemnitur Imperator. |
5 | Quae tunc acta sint legistis, quae nunc agantur videtis: si de illis in aliquo dubitatis, ista iam cernite. |
6 | Certe non chartis veteribus, non archivis publicis, non Gestis forensibus aut ecclesiasticis agamus. |
7 | Maior liber noster orbis terrarum est; in eo lego completum quod in Libro Dei lego promissum: Dominus, inquit, dixit ad me, Filius meus es tu, ego hodie genui te: postula a me, et dabo tibi gentes haereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrae (Psal. II, 7, 8). |
8 | Huic haereditati qui non communicat, quoslibet libros teneat, exhaeredatum se esse cognoscat. |
9 | Hanc haereditatem quisquis expugnat, alienum se esse a familia Dei satis indicat. |
10 | Certe de traditione divinorum Librorum vertitur quaestio, ubi haereditas ista promissa est. |
11 | Ille ergo credatur testamentum tradidisse flammis, qui contra voluntatem litigat testatoris. |
12 | Quid tibi fecit, o pars Donati, quid tibi fecit Ecclesia Corinthiorum? |
13 | Quod autem de ista dico, de omnibus talibus et tam longe positis intelligi volo. |
14 | Quid vobis fecerunt, quae nec omnino quid feceritis, nec quos infamaveritis nosse potuerunt? |
15 | an quia Lucillam Caecilianus in Africa laesit, lucem Christi orbis amisit? |