Augustinus, Epistolae, 40, 4, 5.
1 | Quapropter non ideo Petrum emendavit, quod paternas traditiones observaret: quod si facere vellet, nec mendaciter nec incongrue faceret; quamvis enim iam superflua, tamen solita non nocerent: sed quoniam Gentes cogebat Iudaizare (Gal. II, 14), quod nullo modo posset, nisi ea sic ageret, tanquam adhuc etiam post Domini adventum necessaria saluti forent; quod vehementer per apostolatum Pauli veritas dissuasit. |
2 | Nec apostolus Petrus hoc ignorabat; sed id faciebat, timens eos qui ex circumcisione erant. |
3 | Ita et ipse vere correctus est, et Paulus vera narravit, ne sancta Scriptura, quae ad fidem posteris edita est, admissa auctoritate mendacii, tota dubia nutet et fluctuet. |
4 | Non enim potest aut oportet litteris explicari, quanta et quam inexplicabilia mala consequantur, si hoc concesserimus. |
5 | Posset autem opportune minusque periculose demonstrari, si coram inter nos colloqueremur. |