| 1 | Si versus tuus momentis inordinatis perversus esset, si suis legibus non staret, si mensuris imparibus aures auditoris offenderet, puderet te certe, nec differres, nec desisteres donec ordinares, corrigeres, statueres, aequares versum tuum, discendo et agendo artem metricam acerrimo studio, et labore quolibet: quid cum inordinatus ipse perverteris, cum legibus Dei tui ipse non stas, neque in agenda vita honestis tuorum votis, et huic ipsi eruditioni tuae concinis, abiiciendum post tergum putas et negligendum? |
| 2 | Quasi prae sono linguae tuae sis tibi vilior, et incompositis moribus quod offendis aures Dei levius sit, quam si incompositis syllabis tuis grammatica succenseret auctoritas. |
| 3 | Scribis: O mihi transactos revocet si pristina soles Laetificis aurora rotis, quos libera tecum Otia tentantes, et candida iura bonorum, Duximus Italiae medio, montesque per altos! |
| 4 | Non me dura gelu prohiberent frigora cano, Nec fera tempestas Zephyrum fremitusque Borini, Quin tua sollicito premerem vestigia passu. |
| 5 | Hoc opus, ut iubeas tantum. |
| 6 | Me miserum, si ego non iubeo, si non cogo atque impero, si non rogo ac supplico. |
| 7 | Sed si aures tuae adversus meas voces clausae sunt, ori tuo pateant, pateant carmini tuo; exaudi teipsum, durissime, immanissime, surdissime. |
| 8 | Quo mihi linguam auream et cor ferreum? |
| 9 | quibus ego non carminibus, sed lamentationibus sufficiam plangere carmina tua, in quibus video, quam animam, quod ingenium non mihi liceat apprehendere, et immolare Deo nostro? |
| 10 | Exspectas ut ego iubeam, sis bonus, sis quietus, sis beatus; quasi quidquam mihi dierum gratius illucescat, quam ut ingenio tuo fruar in Domino, aut vere tu nescias quam te esuriam et sitiam, aut non hoc ipso id carmine fatearis. |
| 11 | Revoca animum quo ista scripsisti, nunc mihi dic: Hoc opus, ut iubeas tantum. |
| 12 | Ecce iussum meum: da mihi te, si hoc opus est tantum; da Domino meo te, qui omnium nostrum dominus est, qui tibi illud donavit ingenium. |
| 13 | Nam ego quid sum, nisi servus tuus per ipsum, et conservus sub ipso? |