Augustinus, Epistolae, 6, 2

1	Audi aliud: cur, quaeso te, non a se potius quam a sensu phantasiam habere omnes imagines dicimus?
2	Potest enim, quemadmodum animus intellectualis ad intelligibilia sua videnda a sensu admonetur potius quam aliquid accipit, ita et phantasticus animus ad imagines suas contemplandas, a sensu admoneri potius quam aliquid assumere.
3	Nam forte inde contingit, ut ea quae sensus non videt, ille tamen aspicere possit: quod signum est, in se et a se habere omnes imagines.
4	De hac re quoque quid sentias, respondebis.