Augustinus, Epistolae, DE PRAESENTIA DEI LIBER, SEU..., 7, 23.
| 1 | Haec sunt certe verba Elizabeth matris Ioannis: Beata tu inter mulieres, et beatus fructus ventris tui: Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me? |
| 2 | Ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo (Luc. I, 42-44). |
| 3 | Hoc autem ut diceret, sicut Evangelista praelocutus est, repleta est Spiritu sancto, quo procul dubio revelante cognovit quid illa exsultatio significaret infantis; id est, illius venisse matrem, cuius praecursor ipse et demonstrator esset futurus. |
| 4 | Potuit ergo esse ista significatio rei tantae a maioribus cognoscendae, non a parvulo cognitae. |
| 5 | Nam neque, cum hoc ante in Evangelio narraretur, dictum est, Credidit infans in utero eius; sed, exsultavit: neque ipsa dixit, Exsultavit in fide infans in utero meo; sed, exsultavit in gaudio. |
| 6 | Videmus autem exsultationem non solum parvulorum, sed etiam pecorum, non utique de aliqua fide, vel religione, vel qualicumque rationaii cognitione venientem. |
| 7 | Sed haec plane inusitata et nova exstitit, quia in utero, et ad eius adventum quae hominum Salvatorem fuerat paritura. |
| 8 | Ideo mira, ideo in magnis signis deputanda: ideo haec exsultatio, et tanquam matri Domini reddita resalutatio, sicut solent miracula fieri, facta est divinitus in infante, non humanitus ab infante. |