Augustinus, Epistolae, DE PRAESENTIA DEI LIBER, SEU..., 1, 1.
| 1 | Fateor me, fratrer dilectissime Dardane, illustrior mihi in charitate Christi, quam in huius saeculi dignitate, litteris tuis tardius respondisse quam debui. |
| 2 | Cuius rei causas nollem quaereres, ne molestius me feras diutius excusantem, quam pertulisti tardius rescribentem; cum ego te malim offensioni meae facile ignoscere, quam de mea defensione iudicare: quaecumque illae causae fuerint, crede nullum tui apud me esse potuisse contemptum. |
| 3 | Imo enim velocissime rescripsissem, si te contempsissem. |
| 4 | Nec modo quia tandem aliquando rescripsi, ideo saltem tandem aliquando dignum aliquid te lectore molitus sum, et quod merito possim tuo nomine praenotare; sed rescribere utcumque iam malui, quam pati et hanc aestatem me huius officii debitore transire. |
| 5 | Nec tua me dignitas terruit fecitque cunctantem, cum sit humanitas tua gratior quam illa suspectior. |
| 6 | Sed unde te magis amo, hinc difficilius unde sufficiam tantae aviditati religiosi tui amoris invenio. |